ตัวกรองผลการค้นหา
ตรัย
หมายถึง[ไตฺร] ว. สาม, หมวด ๓, ใช้ในคำสมาส เช่น ตรัยตรึงศ์ รัตนตรัย. (ส.).
คำราชาศัพท์ หมวดกริยา
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด พบสุข
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด ศีล
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด คนอกตัญญู
ตรัส
หมายถึงพูดด้วย
หมายถึง(ราชา) ก. พูด. ว. แจ้ง, สว่าง, ชัดเจน.
ตรัสทักทาย
หมายถึงทักทาย
รับสั่ง, ตรัส
หมายถึงพูด
ตรัสวิน
หมายถึงครุฑ, ผู้เคลื่อนที่เร็ว
ทรงถาม, ตรัสถาม
หมายถึงถาม
ไตร
หมายถึง[ไตฺร] ว. ไกร, ยิ่ง, เช่น ตรัสไตร.
กระแสพระราชดำรัส
หมายถึง[-ราดชะ-] (ราชา) น. ข้อความที่พระเจ้าแผ่นดินตรัส.
บรรหาร
หมายถึง[บันหาน] (กลอน; แผลงมาจาก บริหาร) ก. เฉลย, กล่าวแก้, ตรัสสั่ง.
ประภาษ
หมายถึง[ปฺระพาด] ก. ตรัส, บอก, พูด. (ส. ปฺรภาษ; ป. ปภาส).
สำแดง
หมายถึงคำกล่าวประกอบชื่อผู้อื่นซึ่งปรากฏอยู่เฉพาะหน้า, เป็นสำนวนแปลบาลีเก่า ใช้ในที่ซึ่งพระพุทธเจ้าตรัสกับพระสาวก เช่น สำแดงอานนท์.
