ค้นเจอ 15 รายการ

ซีด

หมายถึงว. ไม่สดใสเพราะสีจางไป เช่น รูปนี้สีซีด หน้าซีด, ขาวอย่างไม่มีนํ้านวล เรียกว่า ขาวซีด.

ภินวรรณ

หมายถึงว. เปลี่ยนสี, จาง, ตก, ซีด, (ใช้แก่สี); ต่างพวก, ต่างวรรณะ. (ส. ภินฺนวรฺณ).

บัณฑุ

หมายถึง[บันดุ] ว. เหลืองอ่อน, ขาวเหลือง, ซีด. น. ช้างเผือก. (ป. ปณฺฑุ; ส. ปาณฺฑุ).

ซูบ

หมายถึงว. ผอมลง, ซีดไป, เซียวไป.

หน้าจืด

หมายถึงว. มีสีหน้าซีดหรือไม่เข้มคม.

ไววรรณ

หมายถึงน. สีจาง, สีซีด. (ส. วิวรฺณ).

โหลเหล

หมายถึง[-เหฺล] ว. ดูซูบซีดอิดโรย เช่น หน้าตาโหลเหล.

กระสือดูด

หมายถึงน. เรียกผลกล้วยที่แกร็นทั้งเครือ. (ปาก) ว. เรียกคนที่ซูบซีด.

ชักสองแถว

หมายถึงก. ยอมแพ้ (ใช้แก่ปลากัดซึ่งมีตัวซีด มีเส้นดำขึ้นที่ตัวเป็น ๒ แถว).

เผือด

หมายถึงว. จางไป, หมองไป, (ใช้แก่สีและผิว) เช่น หน้าเผือด สีเผือดไป ผิวซีดเผือด.

หมากหน้าหวาน,หมากหน้าอ่อน

หมายถึงน. ผลหมากอ่อน เมื่อผ่าสดจะเห็นว่าเนื้อมีสีเหลืองซีดหรือเกือบขาว มีวุ้นสีขุ่น ๆ อยู่ตรงกลางมาก มีลายเส้นในเนื้อน้อย รสไม่ฝาด.

โกเมน

หมายถึงน. พลอยสีแดงเข้ม. (ส. โกเมท ว่า พลอยซึ่งได้มาจากเทือกเขาหิมาลัยและแม่นํ้าสินธุ มีลักษณะ ๔ ประเภท คือ สีขาว สีเหลืองซีด สีแดง สีนํ้าเงิน).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ