ค้นเจอ 6 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ซวดเซ, เสียหลัก, ล้มลุกคลุกคลาน

ซัดเซ

หมายถึงก. เที่ยวไปไม่เป็นตำแหน่งแห่งที่.

ระเสิดระสัง

หมายถึงว. ซัดเซไป, โซเซไป, หนีซุกซ่อนไป.

กระเซอะกระเซิง

หมายถึงว. อาการที่ซัดเซไปโดยไม่มีที่มุ่งหมายว่าจะไปแห่งไร.

ระเหระหน,ระเหหน

หมายถึงว. ซัดเซไปตามบุญตามกรรม, ไม่เป็นที่เป็นทาง, เร่ร่อนไป, อยู่ไม่เป็นที่, เช่น ผู้ลี้ภัยสงครามต้องระเหระหนไปเรื่อย ๆ.

เนรนาถ

หมายถึง[เนระนาด] ก. ไม่มีที่พึ่ง, ซัดเซพเนจร, เช่น ก็เนรนาถประพาสพรตยังเขาสิงขรบวรวงกต. (ม. ร่ายยาว ชูชก).

คเนจร

หมายถึง[คะเนจอน] ก. เที่ยวซัดเซไป. น. เรียกตัวหนังใหญ่ที่สลักเป็นรูปในท่าเดิน. (ลัทธิ). (ส. คคเนจร ว่า ผู้ไปในท้องฟ้า).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ