ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ค่อ, ก่อ, ถ่อ, ร่อ, ฬ, รวง, วิวระ, ศิรา, สมเญศ
ช่อ
หมายถึงก. ชักรอก.
หมายถึงน. ใบไม้หรือดอกไม้ที่แตกออกเป็นพวง, เรียกดอกของต้นไม้บางชนิดเช่นมะม่วงและสะเดาที่ออกดอกเล็ก ๆ เป็นกลุ่มหรือเป็นพวงว่า ช่อมะม่วง ช่อสะเดา, ใบไม้หรือดอกไม้ที่ผูกเป็นกลุ่มหรือเป็นพวง, โดยปริยายเรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ช่อดอกไม้ไฟ โคมช่อองุ่น.
รวง
หมายถึงน. ช่อ (ใช้แก่ข้าว); ลักษณนาม เช่น ข้าวรวงหนึ่ง ข้าว ๒ รวง.
สะบัดช่อ
หมายถึง(ปาก) ว. อย่างที่สุด เช่น สวยสะบัดช่อ.
ช่อลำดวน
หมายถึงดู สำลี ๓.
จั่น
หมายถึงน. ช่อดอกหมากหรือช่อดอกมะพร้าวเมื่อยังอ่อนอยู่.
กำบัง
หมายถึงน. ช่อดอกไม้. (ช.).
คอรวง
หมายถึงน. ก้านช่อดอกหรือก้านรวงของข้าว.
ไม้ญี่ปุ่น
หมายถึงน. ไม้ดัดแบบหนึ่งที่มีหุ่นย่อมาจากธรรมชาติของต้นไม้ในป่าไม่มีการแต่งช่อหรือพุ่มใบ.
กวะแกว่ง
หมายถึง[กฺวะแกฺว่ง] ก. แกว่งไปมา เช่น ช่อช้อยกวะแกว่งไกว. (ม. คำหลวง จุลพน).
ดอกไม้ร่วง
หมายถึงน. ชื่อลายที่เขียนเป็นช่อดอกไม้จะจะไม่ติดต่อกัน; ดอกไม้ที่ยังไม่ได้ร้อยเป็นพวง.
กะหลี่กัญชา
หมายถึงน. ใบและช่อดอกเพศเมียของกัญชาที่แห้ง ใช้สูบปนกับยาสูบ.