ผลการค้นหา

ชู

หมายถึงก. ยกขึ้นสูงกว่าระดับเดิม เช่น ชูมือ, บำรุงให้ดีขึ้น เช่น ชูกำลัง.

ชูคอ

หมายถึงก. ชะเง้อคอ, อาการที่นั่งยืดคอวางท่าภาคภูมิ.

ชู้สาว

หมายถึงว. รัก ๆ ใคร่ ๆ, เชิงกามารมณ์, เช่น เรื่องชู้สาว.

ชูโรง

หมายถึงน. ตัวแสดงที่ทำให้คณะดีขึ้น.

ชูหน้าชูตา

หมายถึงก. ทำให้มีหน้ามีตาขึ้น, เชิดหน้าชูตา ก็ว่า.

ชู้เหนือขันหมาก

หมายถึง(กฎ; เลิก) น. ชายที่ลอบได้เสียกับหญิงคู่หมั้นของชายอื่น.

ชูใจ

หมายถึงก. ทำให้ใจมีกำลังขึ้น.

ชู้

หมายถึงน. (วรรณ) คู่รัก, บุคคลที่เป็นที่รัก, เช่น มาย่อมหลายชู้เหล้น เพื่อนตน. (กำสรวล); ผู้ล่วงประเวณี; การล่วงประเวณี; ชายที่ร่วมประเวณีด้วยเมียเขา เรียกว่า เป็นชู้, หญิงที่ยังมีสามีอยู่แล้วร่วมประเวณีกับชายอื่น เรียกว่า มีชู้, เรียกชายหรือหญิงที่ใฝ่ในทางชู้สาวว่า เจ้าชู้.

ชูชีพ

หมายถึงน. เครื่องช่วยพยุงตัวในนํ้าหรือในอากาศ เช่น พวงมาลัยชูชีพ ร่มชูชีพ.

ชูรส

หมายถึงว. ที่ทำให้มีรสชาติดีขึ้น เช่น ผงชูรส.

ชู้เหนือผัว

หมายถึง(กฎ; เลิก) น. ชายที่ลอบได้เสียกับหญิงซึ่งสามียังมีชีวิตอยู่.

ชู้เหนือผี

หมายถึง(กฎ; เลิก) น. ชายที่ลอบได้เสียกับหญิงที่สามีตาย ขณะที่ศพสามียังอยู่บนเรือน.