ค้นเจอ 25 รายการ

ชุ่ม

หมายถึงก. มีนํ้าหรือของเหลวซึมซาบเอิบอาบอยู่ เช่น ชุ่มคอ.

ชอุ่ม

หมายถึง[ชะ-] ว. ชุ่ม, สดชื่น, เช่น เขียวชอุ่ม; ชุ่มด้วยละอองนํ้าจนเห็นเป็นมืดคลุ้มหรือมืดมัว เช่น ท้องฟ้าชอุ่ม.

ฉ่ำ

หมายถึงว. ชุ่มชื้น, ชุ่มนํ้าในตัว.

ชุ่มใจ,ชุ่มอกชุ่มใจ

หมายถึงก. อิ่มเอิบใจ.

เปียกแฉะ

หมายถึงก. มีน้ำชุ่มอยู่มาก เช่น ถนนเปียกแฉะ.

กระชวย,-กระชวย

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระชุ่ม เป็น กระชุ่มกระชวย.

ซก,ซ่ก

หมายถึงก. เปียกชุ่มจนถึงหยด เช่น เหงื่อซก.

กลั้วคอ

หมายถึงก. ดื่มนํ้าแต่น้อย ๆ พอให้ชุ่มคอ.

แฉะ

หมายถึงก. เปียกหรือชุ่มนํ้าอยู่เสมอ เช่น ถนนแฉะ ตาแฉะ, เปียกหรือชุ่มนํ้าเกินไป เช่น ข้าวแฉะ; ไม่รีบร้อน, เฉื่อยชา, เช่น ทำงานแฉะ.

เปียกโชก

หมายถึงก. เปียกชุ่มทั่วตัว เช่น น้ำเปียกโชก เหงื่อเปียกโชก.

อวบน้ำ

หมายถึงว. มีเนื้อชุ่มนํ้า (ใช้แก่พืช) เช่น ต้นกระบองเพชรเป็นพืชที่มีลำต้นอวบนํ้า.

คอแห้ง

หมายถึงว. อาการที่คอไม่ชุ่มจนผากด้วยอยากดื่มน้ำเพราะต้องออกเสียงมากหรือเพราะกระหายน้ำเนื่องจากเดินหรือวิ่งมาเป็นระยะเวลาอันยาวนาน.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ