ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา บึ่ง, ชาย, เตย, ดาวทะเล, ปลาดาว, พรายทะเล
ชายทะเล
หมายถึง(ภูมิ) น. เขตระหว่างแนวนํ้าทะเลลงตํ่าสุดกับแนวน้ำทะเลขึ้นสูงสุด.
บึ่ง
หมายถึงน. ชื่อแมลงขนาดเล็กหลายสกุลในหลายวงศ์ ขนาดเท่าแมลงหวี่หรือโตกว่าเล็กน้อย มีปีกคู่เดียว ปากแบบดูดกิน เจาะดูดเลือดคนและสัตว์กินเป็นอาหาร มีอยู่ชุกชุมตามบริเวณชายนํ้า ชายทะเล และในป่าทึบ ที่สำคัญได้แก่ สกุล Phlebotomus วงศ์ Psychodidae, สกุล Simulium วงศ์ Simuliidae, สกุล Leptoconops และ Culicoides วงศ์ Ceratopogonidae เป็นต้น, ปึ่ง หรือ คุ่น ก็เรียก.
ชาย
หมายถึงน. ส่วนริมหรือปลายของสิ่งของบางอย่าง เช่น ชายผ้า ชายจีวร, ส่วนที่สุดเขต, ริม, เช่น ชายป่า ชายแดน ชายทะเล.
ตะกาด
หมายถึงน. ที่ดินซึ่งอยู่หลังหาดชายทะเลขึ้นไป แต่มีนํ้าเค็มซึมขึ้นไปถึงได้.
หากว่า
หมายถึงสัน. ถ้าว่า, แม้ว่า, เช่น ฉันจะไปชายทะเลหากว่ามีเวลาว่าง.
ลูกน้ำเค็ม
หมายถึง(ปาก) น. คนที่เกิดหรือโตอยู่ในแถบชายทะเล; ทหารเรือ.
ละมุ
หมายถึงน. โป๊ะเล็ก ๆ ที่ทำไว้สำหรับจับปลาตามชายทะเล.
สมุทรเสนา
หมายถึง[สะหฺมุดทฺระ-] (เลิก) น. เรียกลูกเสือพวกหนึ่งตามจังหวัดชายทะเลว่า ลูกเสือสมุทรเสนา.
ขี้ลม
หมายถึงน. ชื่อผักที่ขึ้นปกคลุมตามต้นไม้ชายทะเล มีสีเหลืองคล้ายฝอยทอง. (พจน. ๒๔๙๓).
น้ำเค็ม
หมายถึงน. นํ้าทะเล เช่น สัตว์นํ้าเค็ม, นํ้าที่มีรสเค็ม. ว. ที่เกิดหรือโตอยู่ในแถบชายทะเล เช่น ลูกนํ้าเค็ม.
ตะบัน
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Xylocarpus rumphii (Kostel.) Mabb. ในวงศ์ Meliaceae ขึ้นตามโขดหินชายทะเล.
ลูกลม
หมายถึงน. ชื่อหญ้าชนิด Spinifex littoreus Merr. ในวงศ์ Gramineae ชอบขึ้นตามชายทะเล ช่อดอกกลมกลิ้งไปตามลม.