ค้นเจอ 29 รายการ

จาง

หมายถึงว. น้อยไป, ลดไป, ไม่เข้ม, (โดยมากใช้แก่สี รส กลิ่น).

ภินวรรณ

หมายถึงว. เปลี่ยนสี, จาง, ตก, ซีด, (ใช้แก่สี); ต่างพวก, ต่างวรรณะ. (ส. ภินฺนวรฺณ).

สีจาง

หมายถึง(ศิลปะ) น. สีที่เจือสีขาวเพื่อลดประกายสดใสให้อ่อนลง อย่างสีแดงเจือสีขาว เป็นสีชมพู.

จางปาง

หมายถึง(ปาก) ว. สว่างจ้า, สว่างโล่ง; อีสานว่า จ่างป่าง.

เลือดจาง

หมายถึงว. มีคุณสมบัติที่ดีของบรรพบุรุษลดน้อยลง.

เก็บสี

หมายถึงก. รักษาสีไม่ให้จางตกไป.

ไววรรณ

หมายถึงน. สีจาง, สีซีด. (ส. วิวรฺณ).

เบญจางค,เบญจางค-,เบญจางค์

หมายถึง[เบนจางคะ-, เบนจาง] น. อวัยวะทั้ง ๕ คือ หน้าผาก ๑ มือ ๒ เข่า ๒; ส่วนทั้ง ๕ คือ ราก เปลือก ใบ ดอก ผล.

ตะพุ่น

หมายถึงว. สีชนิดหนึ่งคล้ายสีครามจาง เรียกว่า สีตะพุ่น.

กบเต้นสลักเพชร

หมายถึงน. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง ตัวอย่างว่า เจ็บเรียมห่างจางรักให้ใจเรียมหวน.

ซีด

หมายถึงว. ไม่สดใสเพราะสีจางไป เช่น รูปนี้สีซีด หน้าซีด, ขาวอย่างไม่มีนํ้านวล เรียกว่า ขาวซีด.

เผือด

หมายถึงว. จางไป, หมองไป, (ใช้แก่สีและผิว) เช่น หน้าเผือด สีเผือดไป ผิวซีดเผือด.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ