ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา มโนศิลา, มนิลา, วงเล็บ, ศิลา, สิลา, ผลิกศิลา
ฆน
หมายถึง[คะนะ-] (แบบ) น. แท่ง, ก้อน. ว. แน่น, ทึบ, แข็ง เช่น กรวดกรับอันคละฆนศิลา. (ดุษฎีคำฉันท์). (ป., ส.).
ฆน-
ศิลา
หมายถึงน. หิน. (ส.; ป. สิลา).
หมายถึงหิน
ศิลาอ่อน
หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเหนียวนวดปนกับแป้งถั่วเขียวเล็กน้อย ผสมน้ำเชื่อมกวนในกะทิข้น ๆ ให้สุกจนเหนียว ตักใส่ถาด โรยหน้าด้วยถั่วลิสงคั่วซอยเป็นต้น.
ศิลาปากนก
หมายถึงน. หินเหล็กไฟที่ใช้ติดกับปลายเครื่องสับของปืนโบราณบางชนิดเพื่อสับแก๊ปปืนให้เกิดประกายไฟ, หินปากนก ก็เรียก.
ฆนะ
สิลา
หมายถึงน. หิน, หินก้อน. (ป.; ส. ศิลา).
พิฆน์
หมายถึงน. อุปสรรค; เครื่องกีดขวาง, แก่ง. (ส. วิฆน).
ผลิกศิลา
หมายถึงน. หินผลึก. (ป. ผลิก + ส. ศิลา).
เหล็กจาร
หมายถึงน. เหล็กแหลมสำหรับเขียนลงบนใบลานหรือศิลาเป็นต้น.
จาร
หมายถึง[จาน] ก. ใช้เหล็กแหลมเขียนลงบนใบลานหรือศิลาเป็นต้นให้เป็นตัวหนังสือ เช่น จึงจารจารึกอันนี้ไว้อีกโสด. (ศิลาจารึกเขาสุมนกูฏ). (จารึกสมัยสุโขทัย). น. เรียกเหล็กแหลมสำหรับเขียนลงบนใบลานหรือศิลาเป็นต้นว่า เหล็กจาร. (ข.).