ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา คาธ, จาว, คาส, อักษรต่ำ, สะพัด, สาว, สิงคาล, สุก,สุก-,สุก-
คาว
หมายถึงน. กลิ่นเหม็นอย่างหนึ่งอย่างกลิ่นปลาสดเนื้อสด; โดยปริยายหมายถึงความเสื่อมเสีย ความมัวหมอง มลทิน เช่น ราคีคาว คนนั้นยังมีคาว; เรียกกับข้าวว่า ของคาว, คู่กับ ขนม ว่า ของหวาน.
คำราชาศัพท์ - คําราชาศัพท์ หมวดอาหาร
คำราชาศัพท์ - คําราชาศัพท์ หมวดเครื่องภาชนะใช้สอย
คาวตอง
หมายถึง[คาว-] น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Houttuynia cordata Thunb. ในวงศ์ Saururaceae ใบใช้เป็นอาหาร, พลูคาว ก็เรียก.
เครื่องคาว, เครื่องต้นคาว
หมายถึงของคาว, อาหารคาว
เครื่องคาว
หมายถึงของคาว
หมายถึงกับข้าว
หมดราคีคาว
หมายถึงว. ไม่มีความมัวหมองทางชู้สาว (มักใช้แก่ผู้หญิง).
พระสุพรรณภาชน์
หมายถึงโต๊ะทองคำสำหรับตั้งสำรับคาวหวาน
มีดคาว, มีดหวาน, มีดผลไม้
หมายถึงมีด
ข้าวพระ
หมายถึงน. อาหารคาวหวานที่จัดใส่สำรับสำหรับถวายพระพุทธ.
ใส่ตะกร้าล้างน้ำ
หมายถึง(สำ) ก. ทำให้หมดราคี, ทำให้หมดมลทิน, (ใช้แก่ผู้หญิงที่มีราคีคาว) เช่น หญิงที่มีราคีแล้ว ถึงจะใส่ตะกร้าล้างน้ำก็ไม่หมดราคีคาว.
คาวปลา
หมายถึงว. เรียกของเหลวที่มีลักษณะคล้ายนํ้าเหลืองที่ขับถ่ายจากช่องคลอดภายหลังทารกคลอดแล้ว ปรกติมีกลิ่นคาวเล็กน้อยว่า นํ้าคาวปลา.
ของเลื่อน
หมายถึงน. สำรับคาวหวานที่เจ้าภาพในงานทำบุญนำไปให้ผู้ที่นับถือด้วยไมตรีจิต.