ผลการค้นหา

คันทวย* *คันทวย *คันทวย*
คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 146 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ทวย, ลันทวย, คันบวย, รันทวย, คันฉาย, คันทรง, ฉันสวย, ดองฉาย,ดองหาย, ค้อนตีหมา, คัน, กระดองหาย

คันทวย

หมายถึงน. ไม้เท้าแขนที่รับเต้า บางทีทำเป็นรูปนาค, ทวย ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

ทวย

หมายถึงน. ไม้เท้าแขนที่รับเต้า บางทีทำเป็นรูปนาค, เรียกว่า คันทวย ก็มี; วัตถุอย่างหนึ่งเป็นคันสำหรับรองส่งเครื่องราชูปโภค เช่น ขันใส่เงินทรงโปรยหรือพระสุพรรณศรีถวายพระมหากษัตริย์จากเบื้องตํ่าสู่ที่ประทับ เรียกว่า พระทวย. ว. ระทวย, อ่อน, งอน.
 พจนานุกรมไทย

พระทวย

หมายถึงคันทวยสำหรับรองรับกระโถน หรือรับพระภูษาโยง

ทวย

หมายถึงน. หมู่, เหล่า, เช่น ทวยราษฎร์.
 พจนานุกรมไทย

คัน

หมายถึงน. แนวดินหรือแนวทรายเป็นต้นที่พูนสูงขึ้นเป็นแนวยาว เช่น คันทราย, แนวดินที่พูนขึ้นมาสำหรับกั้นนํ้า เช่น คันนา คันดิน; สิ่งที่มีลักษณะยาวทำด้วยไม้เป็นต้น สำหรับถือหรือปัก เช่น คันเบ็ด คันไถ คันธง; ลักษณนามเรียกรถหรือของที่มีด้ามถือบางอย่าง เช่น รถ ๓ คัน ช้อน ๔ คัน เบ็ด ๕ คัน.
 พจนานุกรมไทย

คัน

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Amesiodendron chinense (Merr.) Hu ในวงศ์ Sapindaceae ขึ้นตามชายนํ้า สูงประมาณ ๑๐ เมตร, ขัน ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

คัน

หมายถึงก. อาการที่รู้สึกให้อยากเกา, อาการที่มือหรือปากอยู่ไม่สุข คือ อยากทำหรือพูดในสิ่งที่ไม่ควร เรียกว่า มือคัน ปากคัน, อาการที่ให้รู้สึกอยากด่าอยากตีเป็นต้น เรียกว่า คันปาก คันมือ คันเท้า.
 พจนานุกรมไทย

คันถ,คันถ-

หมายถึง[คันถะ-] น. คัมภีร์. (ป.; ส. คฺรนฺถ).
 พจนานุกรมไทย

คันไถ

หมายถึงน. เครื่องมือทำไร่ทำนาชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยคันชัก หางยาม ผาล หัวหมู ใช้ควายหรือวัวเป็นต้น ลากไปเพื่อกลับดิน, ไถ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ขัน

หมายถึงดู คัน ๓.
 พจนานุกรมไทย

ทำนวย

หมายถึงน. ไม้เท้าแขนที่รับเต้า บางทีทำเป็นรูปนาค เช่น แท้ทวยทำนวยน้อม. (สมุทรโฆษ). (แผลงมาจาก ทวย).
 พจนานุกรมไทย

ยุคันต,ยุคันต-,ยุคันต์

หมายถึงน. ที่สุดแห่งยุค. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด