ผลการค้นหา

ข้าวกลาง* *ข้าวกลาง *ข้าวกลาง*
คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 784 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ข้าวกล้า, หลาม, หางช้าง, ธัญชาติ, ข้าวกล้อง, สมุทรโคดม, ฟ่าง, กระบอก, ข้าวซ้อม, ข้าวซ้อมมือ, ข้าวหลาม

ข้าวกลาง

หมายถึงน. กลุ่มพันธุ์ข้าวที่ออกรวงหลังข้าวเบา คือในช่วงกลางเดือนตุลาคมถึงปลายเดือนตุลาคม และเก็บเกี่ยวได้ในช่วงกลางเดือนพฤศจิกายนถึงปลายเดือนพฤศจิกายน เช่น พันธุ์ข้าวขาวดอกมะลิ ๑๐๕ พันธุ์ข้าว กข ๖.
 พจนานุกรมไทย

ข้าว

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Gramineae โดยเฉพาะชนิด Oryza sativa L. เมล็ดเป็นอาหารหลัก มีหลายพันธุ์ เช่น ข้าวเจ้า ข้าวเหนียว.
 พจนานุกรมไทย

ข้าวต้อง

หมายถึงน. ต้นข้าวในนาที่โศกใบเหลืองไป ซึ่งถือกันว่าถูกผีกระทำ.
 พจนานุกรมไทย

พระกระยาเสวย, พระกระยา

หมายถึงข้าว

พระกระยาหาร

หมายถึงข้าว

พระเสวย (พระราชวงศ์)

หมายถึงข้าว

พระกระยาเสวย(พระมหากษัตริย์ )

หมายถึงข้าว

กลาง

หมายถึง[กฺลาง] น. ส่วนที่ไม่ค่อนไปข้างใดข้างหนึ่ง, โดยปริยายหมายความว่า ในที่หรือเวลาระหว่าง เช่น กลางฝน; ที่รวม, ที่รวมกิจการงานที่มีสาขาย่อยออกไป, เช่น สำนักงานกลาง ไปรษณีย์กลาง.
 พจนานุกรมไทย

สาลิ,สาลี,สาลี

หมายถึงน. ข้าว; ข้าวสาลี. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

ข้าวเสวย

หมายถึงข้าว หรือเรียกว่า พระกระยา

ข้าวกระยาทิพย์

หมายถึงน. ชื่อขนมอย่างหนึ่ง ปรุงด้วยเครื่องกวนมี น้ำผึ้ง น้ำอ้อย น้ำนม ถั่ว งา เป็นต้น นิยมใช้หญิงพรหมจารีเป็นผู้กวน มักทำในพิธีสารท, ข้าวทิพย์ ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

ข้าวนาปรัง

หมายถึงน. ข้าวที่ปลูกในฤดูแล้งนอกฤดูทำนา.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด