ค้นเจอ 13 รายการ

ข่มเหง

หมายถึง[-เหง] ก. ใช้กำลังรังแกแกล้งทำความเดือดร้อนให้ผู้อื่น.

คุมเหง

หมายถึง(ปาก) ก. ข่มเหง, รังแก, ใช้กำลังหรืออำนาจทำให้เดือดร้อน, กุมเหง ก็ว่า.

ปสัยห,ปสัยห-,ปสัยหะ

หมายถึง[ปะไสหะ] (แบบ) ก. ข่มขี่, ข่มเหง. (ป.).

กุมเหง

หมายถึง(ปาก) ก. ข่มเหง, รังแก, ใช้กำลังหรืออำนาจทำให้เดือดร้อน, คุมเหง ก็ว่า.

คะเนงร้าย

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ ข่มเหง เป็น ข่มเหงคะเนงร้าย.

กดขี่

หมายถึงก. ข่มให้อยู่ในอำนาจตน, ใช้บังคับเอา, ทำอำนาจเอา, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ ข่มเหง เป็น กดขี่ข่มเหง.

ประสัยห,ประสัยห-,ประสัยห์

หมายถึง[ปฺระไสหะ-, ปฺระไส] (แบบ) ก. ข่มขี่, ข่มเหง. (ส. ปฺรสหฺย; ป. ปสยฺห).

เหง

หมายถึง[เหงฺ] ก. ข่ม, มักใช้เข้าคู่กับคำ ข่ม เป็น ข่มเหง.

ย่ำยี

หมายถึงก. เบียดเบียน เช่น ย่ำยีศาสนา, บีบคั้น, ข่มเหง, เช่น ย่ำยีจิตใจ, บดขยี้ เช่น ยกกองทัพไปย่ำยีประเทศอื่น.

รามา

หมายถึง(ปาก) ก. ข่มเหง, รบกวน, เช่น พอเมาเหล้าก็ชอบรามาชาวบ้าน.

ปสัยหาการ

หมายถึงน. การข่มเหง. (ป.).

ประสัยหาการ

หมายถึง[ปฺระไสหากาน] น. การข่มเหง.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ