ค้นเจอ 6 รายการ

ขมับ

หมายถึง[ขะหฺมับ] น. ส่วนที่อยู่หางคิ้วเหนือกระดูกแก้มทั้ง ๒ ข้าง.

ทัดดอกไม้

หมายถึงน. ส่วนอวัยวะบริเวณระหว่างหูกับขมับ.

บีบขมับ

หมายถึงก. เอาไม้คาบเข้าที่ขมับทั้ง ๒ ข้าง แล้วผูกรวบรัดหัวท้ายไม้คาบนั้นเข้าด้วยกัน เป็นวิธีลงโทษในสมัยโบราณแบบหนึ่ง.

กุม

หมายถึงก. เอาอุ้งมือปิด ป้อง กัน หรือ จับไว้ เช่น กุมขมับ กุมมือ กุมดาบ; คุม เช่น กุมตัว กุมสติ กุมอำนาจ.

ตกมัน

หมายถึงว. ลักษณะที่ต่อมน้ำมันที่ขมับของช้างบวมโตและมีน้ำมันใส ๆ ไหลออกมา ช้างตัวผู้จะมีอารมณ์รุนแรง ก้าวร้าว ดุร้าย มีกลิ่นสาบฉุน, เรียกช้างที่มีอาการเช่นนั้นว่า ช้างตกมัน.

เต่าดำ

หมายถึงน. ชื่อเต่านํ้าจืดชนิด Siebenrockiella crassicollis ในวงศ์ Emydidae อาศัยตามโคลนเลนใต้นํ้า กระดองหลังสีดำกว่าเต่าชนิดอื่น ๆ หัวดำมีแต้มขาวที่ขมับ, ดำแก้มขาว ก็เรียก.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ