ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา บัณเฑาะก์, กะ, กะ-
กะเทย
หมายถึงน. คนที่มีอวัยวะเพศทั้งชายและหญิง, คนที่มีจิตใจและกิริยาอาการตรงข้ามกับเพศของตน; ผลไม้ที่เมล็ดลีบ เช่น ลำไยกะเทย. (อะหม ว่า เทย).
"กะเทย" กับ "กระเทย" คำไหนที่ถูกต้อง
บัณเฑาะก์
หมายถึง[บันเดาะ] น. กะเทย. (ป., ส. ปณฺฑก อภิธาน ว่า กะเทย, ชิลเดอร์ และมอร์เนียร์ วิลเลียม ว่า ขันที).
นปุงสกลิงค์,นปุงสกลึงค์
หมายถึง[นะปุงสะกะ-] (ไว) น. เพศของคำที่ไม่เป็นเพศชายและเพศหญิง เช่น ภูเขา บ้าน โต๊ะ เก้าอี้ ดิน นํ้า. (ป., ส. = กะเทย + ลิงฺค = เพศ).