ค้นเจอ 18 รายการ

กลั่น

หมายถึง[กฺลั่น] ก. คัดเอาแต่ส่วนหรือสิ่งที่สำคัญหรือที่เป็นเนื้อแท้ด้วยวิธีต้มให้ออกเป็นไอ แล้วใช้ความเย็นบังคับให้เป็นของเหลว เช่น กลั่นนํ้า, โดยปริยายหมายความว่า คัดเอา เลือกเอา.

ท่อคงคา

หมายถึงน. ส่วนของท่อเหล้าในโรงต้มกลั่น.

น้ำมันดิบ

หมายถึงน. นํ้ามันที่สกัดหรือสูบขึ้นมาจากแหล่งกำเนิด และยังมิได้ทำให้บริสุทธิ์หรือยังมิได้นำไปกลั่นแยกออกเป็นส่วน ๆ.

บรั่นดี

หมายถึง[บะหฺรั่น-] น. ชื่อสุราชนิดหนึ่งกลั่นจากเหล้าองุ่น. (อ. brandy).

วิสกี้

หมายถึงน. ชื่อสุราชนิดหนึ่งกลั่นจากเมล็ดธัญพืชบางชนิด. (อ. whisky).

กะแช่

หมายถึงน. นํ้าเมาชนิดหนึ่ง ใช้ข้าวเหนียวนึ่งหมักแช่กับแป้งเชื้อ แต่ยังมิได้กลั่นเป็นสุรา.

เหล้าโรง

หมายถึงน. เหล้าที่กลั่นจากโรงงานสุราโดยทั่วไปมักมีความเข้มข้นของเอทิลแอลกอฮอล์ประมาณ ๒๘ ดีกรี หรือ ๔๐ ดีกรี, เหล้าขาว ก็เรียก.

น้ำมันเขียว

หมายถึงน. นํ้ามันชนิดหนึ่ง สีเขียวแกมนํ้าเงิน มีกลิ่นหอมฉุนคล้ายการบูร กลั่นได้จากใบของต้นเสม็ด ใช้สำหรับทา นวด แก้เคล็ดบวมได้.

ถ่านโค้ก

หมายถึงน. กากที่เหลือหลังจากนำถ่านหินไปกลั่นทำลายแล้ว ประกอบด้วยคาร์บอนประมาณร้อยละ ๘๐-๙๐ ใช้ประโยชน์ในการถลุงแร่ เช่น ในอุตสาหกรรมถลุงเหล็กเป็นต้น. (อ. coke).

น้ำมันระกำ

หมายถึงน. นํ้ามันระเหยง่ายชนิดหนึ่ง กลิ่นหอมฉุน กลั่นได้จากไม้ล้มลุกชนิด Gaultheria procumbens L. ในวงศ์ Ericaceae ใช้ทานวดแก้เคล็ดบวม และใช้เป็นสารแต่งกลิ่นได้.

น้ำมันดิน

หมายถึงน. ของเหลวลักษณะข้น สีเข้มจนดำ ได้จากการกลั่นทำลายไม้หรือถ่านหิน ใช้ทารักษาเนื้อไม้หรือกันปลวกและแมลงเป็นต้น เมื่อนำไปกลั่นโดยใช้อุณหภูมิให้เหมาะสม จะได้สารอื่น ๆ ที่มีประโยชน์อีกมาก.

ไส้ไก่

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง มีลักษณะเป็นเส้นอย่างไส้ขดเป็นวง, เรียกของที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น ขดหลอดแก้วในเครื่องควบแน่นสำหรับทำให้ไอร้อนกลั่นตัวเป็นของเหลว ไส้ไก่หัวสูบลมรถจักรยาน.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ