ผลการค้นหา

กระแจะ* *กระแจะ *กระแจะ*
คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 11 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา กะ, กะ-, กะแจะ, กระแชะ, ขะแจะ, กระแบ่, กระแบะ, ระแทะ, กระแหน,-กระแหน, กระแอก, กระแทะ

กระแจะ

หมายถึงน. ผงเครื่องหอมต่าง ๆ ที่ประสมกันสำหรับทาหรือเจิม โดยปรกติมีเครื่องประสม คือไม้จันทน์ แก่นไม้หอม ชะมดเชียง หญ้าฝรั่น.
 พจนานุกรมไทย

กระแจะ

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Naringi crenulata (Roxb.) Nicolson ในวงศ์ Rutaceae ขึ้นในป่าเบญจพรรณ ต้นและกิ่งมีหนามเปลือกขรุขระสีเทา ดอกเล็กสีขาวเป็นช่อสั้น ยาวประมาณ ๒ เซนติเมตร กลิ่นหอมอ่อน ท่อนไม้ฝนกับนํ้าใช้เป็นเครื่องประทิ่นผิว รากใช้ทำยา, กะแจะ ขะแจะ ตุมตัง หรือ พญายา ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

กระแจะ

หมายถึงน. ชื่อรูปปลอกเหล็กสำหรับจับช้างดุ ทางปลายสัณฐานปากเปิดอย่างคีมคีบเบ้าทองเหลือง มีกำลังหดตัวให้ปลายจดเข้าหากันได้ ที่ริมปากมีงาแซงทำด้วยเหล็กปลายแหลมข้างละอัน ที่โคนปลอกมีที่สำหรับสวมคันไม้ไผ่ที่ทะลวงให้กลวง ร้อยเชือกซึ่งผูกจากปลอกลอดออกมาจากคันไม้ ใช้สำหรับพุ่งเข้าไปเกาะขาช้างข้างใดข้างหนึ่งไว้ เมื่อเกาะได้แล้ว โรยปลายไปผูกกับขอนไม้ไว้เพื่อช้างจะได้ลาก ช้างกำลังดุก็ลากไป งาแซงก็จะฝังลึกเข้าไปทุกทีจนไม่สามารถจะก้าวขาได้ ก็เป็นอันจับได้; (ถิ่น-พายัพ) โซ่หรือกำไลเหล็กที่ทำเป็นปลอกสวมเท้าหน้าช้างทั้งคู่ให้ชิดกัน เพื่อมิให้ช้างเดินได้เร็วจนไกลถิ่นเกินควร ใช้เมื่อปล่อยช้างให้หากินในป่า.
 พจนานุกรมไทย

ขะแจะ

หมายถึงดู กระแจะ ๒.
 พจนานุกรมไทย

แป้งกระแจะ

หมายถึงน. แป้งที่ผสมผงกระแจะ ใช้ละลายน้ำ สำหรับทาหรือเจิม.
 พจนานุกรมไทย

กะแจะ

หมายถึงดู กระแจะ ๒.
 พจนานุกรมไทย

พญายา

หมายถึงดู กระแจะ ๒.
 พจนานุกรมไทย

ตุมตัง

หมายถึงดู กระแจะ ๒.
 พจนานุกรมไทย

ตระนาว

หมายถึง[ตฺระ-] น. เรียกกระแจะชนิดหนึ่ง.
 พจนานุกรมไทย

ตะนาว

หมายถึงน. ชื่อกระแจะเครื่องหอมชนิดหนึ่ง.
 พจนานุกรมไทย

เครื่องพระสุคนธ์

หมายถึงเครื่องหอม เช่น น้ำอบ น้ำหอม น้ำปรุง แป้งผัดหน้า แป้งกระแจะ ฯลฯ

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด