ตัวกรองผลการค้นหา
ปลายอ้อปลายแขม
หมายถึง(สำ) ว. ที่ยังอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้, ที่ยังอยู่ห่างไกล.
กวางแขม
หมายถึงดู เนื้อทราย.
เขม็ดแขม่
หมายถึง[ขะเหฺม็ดขะแหฺม่] ก. กระเหม็ดกระแหม่, ใช้จ่ายอย่างระมัดระวังเพราะเกรงว่าจะไม่พอใช้.
แขม
หมายถึง[แขมฺ] น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Saccharum arundinaceum Retz. ในวงศ์ Gramineae มักขึ้นตามชายนํ้า ชายป่า และชายเขาที่ชุ่มชื้น, พง ก็เรียก.
แขม็บ,แขม็บ ๆ
หมายถึง[ขะแหฺม็บ] ว. หายใจแผ่ว ๆ แสดงว่าจวนจะหมดกำลัง, กระแหม็บ หรือ กระแหม็บ ๆ ก็ว่า.
หมายถึง[ขะแม] น. คนเขมร, เขียนเป็น แขมร์ ก็มี.
แขม่ว
หมายถึง[ขะแหฺม่ว] ก. ผ่อนลมหายใจให้ท้องยุบลง, บังคับกล้ามเนื้อท้องให้ท้องยุบลง, กระแหม่ว ก็ว่า.