ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 8 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา สูป,สูป-,สูปะ, แกง, พยัญชนะ, เจียว, ถ้วย

หม้อแกง

หมายถึงน. ชื่อขนมหวานชนิดหนึ่ง ทำด้วยกะทิ ไข่ น้ำตาล ใส่ถาดผิงไฟ สุกแล้วมักโรยหอมเจียว เรียกว่า ขนมหม้อแกง.
 พจนานุกรมไทย

เกลือแกง

หมายถึงน. เกลือปรกติชนิดหนึ่งชื่อโซเดียมคลอไรด์ (NaCl) ลักษณะเป็นผลึกสีขาวละลายนํ้าได้ มีมากในนํ้าทะเล ใช้ปรุงอาหาร ทำเครื่องดองเค็ม, เมื่ออยู่ในสภาพบริสุทธิ์ที่สุด ใช้ละลายในนํ้ากลั่น เรียกว่า นํ้าเกลือ สำหรับให้ผู้ป่วยโดยให้ทางเส้นเลือด ใช้ในอุตสาหกรรมทำสบู่ อุตสาหกรรมผลิตโซดาแผดเผา. (อ. common salt).
 พจนานุกรมไทย

แกง

หมายถึงน. กับข้าวประเภทที่เป็นนํ้า มีชื่อต่าง ๆ ตามวิธีปรุงและเครื่องปรุง เช่น แกงจืด แกงเผ็ด แกงส้ม. (ดูที่คำนั้น ๆ). ก. ทำกับข้าวประเภทที่เป็นแกง.
 พจนานุกรมไทย

ตะแลงแกง

หมายถึงน. ทางสี่แพร่ง, ต่อมาเลือนไปหมายถึงที่สำหรับฆ่านักโทษในสมัยโบราณ.
 พจนานุกรมไทย

เกลียดปลาไหลกินน้ำแกง

หมายถึง(สำ) ก. เกลียดตัวเขา แต่อยากได้ผลประโยชน์จากเขา, มักใช้เข้าคู่กับ เกลียดตัวกินไข่ ว่า เกลียดตัวกินไข่ เกลียดปลาไหลกินนํ้าแกง.
 พจนานุกรมไทย

ข้าวแกง

หมายถึงน. อาหารที่ขายมีข้าวกับแกงเป็นต้น, เรียกร้านอาหารประเภทนี้ว่า ร้านข้าวแกง.
 พจนานุกรมไทย

เครื่องแกง

หมายถึงน. สิ่งที่ใช้ในการปรุงแกง มีพริก กะปิ หอม กระเทียม เป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

ฆ่าแกง

หมายถึง(ปาก) ก. ทำให้ตาย.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด