ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 21 รายการ

เป้า

หมายถึงน. ชิ้นผ้าที่เย็บแทรกตะเข็บตรงรักแร้เสื้อหรือรอยต่อขากางเกงผ้าหรือกางเกงแพรเพื่อให้เคลื่อนไหวได้สะดวก; ส่วนของเสื้อที่อยู่ใต้รักแร้หรือส่วนของกางเกงที่อยู่ใต้หว่างขา.
 พจนานุกรมไทย

เป้า

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. นกเปล้า. (ดู เปล้า ๒).
 พจนานุกรมไทย

เป้าสายตา

หมายถึงน. บุคคลหรือสิ่งที่เป็นที่เพ่งเล็งหรือสนใจของผู้อื่น เช่น คนงามย่อมเป็นเป้าสายตาของใคร ๆ.
 พจนานุกรมไทย

ขี้เป้

หมายถึงว. ไม่ได้เรื่อง เช่น คนขี้เป้ ของขี้เป้.
 พจนานุกรมไทย

ยิงเป้า

หมายถึงก. ต้องโทษโดยยิงให้ตายเพราะความผิดร้ายแรง.
 พจนานุกรมไทย

เป้อเย้อ

หมายถึงว. (โบ) อวด, โอ้อวด; เยิ่นเย้อ, ยืดยาด, มักใช้แก่การพูด เช่น พูดเป้อเย้อ.
 พจนานุกรมไทย

ปุ้มเป้ง

หมายถึงดู เป้ง ๑.
 พจนานุกรมไทย

เป้าหมาย

หมายถึงน. บุคคลหรือสิ่งที่ใช้เป็นเป้าแห่งการโจมตี หรือเป็นศูนย์กลางแห่งความใส่ใจหรือสังเกต; ความมุ่งหมายเจาะจงให้ได้ตามเจตนา เช่น การขายข้าวในปีนี้มีเป้าหมายให้ได้เกินหกแสนตัน.
 พจนานุกรมไทย

โป้งเป้ง

หมายถึงว. สูง ๆ ใหญ่ ๆ; เสียงดังเช่นนั้น.
 พจนานุกรมไทย

อีเป้า

หมายถึงน. ชื่อว่าวชนิดหนึ่งมีหางยาว คู่กับ ว่าวจุฬา, ปักเป้า ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

ปักเป้า

หมายถึง[ปัก-] น. ชื่อว่าวชนิดหนึ่งมีหางยาว, คู่กับ ว่าวจุฬา, อีเป้า ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

เป้าบิน

หมายถึงน. เป้าที่โยนขึ้นไปในอากาศแล้วยิง.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด