ผลการค้นหา

เลือดเดือด

หมายถึงว. โมโหฉุนเฉียวขึ้นมาทันทีทันใด.

ดุเดือด

หมายถึงว. ร้ายแรง, รุนแรง.

เดือด

หมายถึงก. อาการที่ของเหลวพลุ่งขึ้นเพราะความร้อนจัด เช่น นํ้าเดือด, โดยปริยายหมายความว่า บันดาลโทสะ.

บ้าดีเดือด

หมายถึงว. มีอาการคลุ้มคลั่งมุทะลุดุดันเป็นคราว ๆ, โดยปริยายหมายความว่า มีอารมณ์หุนหันพลันแล่นชอบทำอะไรรุนแรง.

คงคาเดือด

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Arfeuillea arborescens Pierre ในวงศ์ Sapindaceae ขึ้นตามป่าเบญจพรรณแล้ง สูง ๘-๑๐ เมตร มีพุ่มใหญ่ ใบเป็นใบประกอบมีใบย่อย ๓-๔ คู่ ดอกเล็ก สีม่วงดำ หอมมาก ผลมีปีกบาง ๆ ๓ ปีก เปลือกใช้ทำยาได้, ราชบุรีเรียก ตะไล, พายัพเรียก ช้างเผือก.

จุดเดือด

หมายถึงน. อุณหภูมิขณะที่ความดันสูงสุดของไอของของเหลวเท่ากับความกดของบรรยากาศ ณ อุณหภูมินี้ ของเหลวจะเปลี่ยนสถานะกลายเป็นไอได้ทั่วทั้งหมด. (อ. boiling point).

ขี้เดือด

หมายถึงน. ขี้เมฆตามริมขอบฟ้าวิ่งเดือดพลุ่งขึ้นข้างบนซึ่งนัยว่าจะเกิดพายุ.

ดีเดือด

หมายถึงว. มีอาการคลุ้มคลั่งมุทะลุดุดันเป็นคราว ๆ ในคำว่า บ้าดีเดือด.

เดือดดาล

หมายถึงก. โกรธมาก, โกรธพลุ่งพล่าน, ดาลเดือด ก็ใช้.

ดาลเดือด

หมายถึงก. บังเกิดความโกรธ, เคือง, เดือดดาล ก็ใช้.

เดือดร้อน

หมายถึงก. เป็นทุกข์กังวลไม่เป็นสุข.