ผลการค้นหา

เกี้ยวพาน,เกี้ยวพาราสี

หมายถึงก. พูดให้รักในเชิงชู้สาว.

เกี้ยวเกไล

หมายถึงน. วิธีนุ่งผ้าชนิดหนึ่งสำหรับขี่ช้าง.

เกี้ยวนวม

หมายถึงน. เกี้ยวที่ใส่หัวและนวมที่สวมคอ.

นาคเกี่ยว,นาคเกี้ยว,นาคเกี่ยวพระสุเมรุ

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

นาคเกี้ยวกระหวัด,นาคบริพันธ์

หมายถึง[นากคะบอริพัน] น. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง.

ลดเลี้ยวเกี้ยวพา

หมายถึงก. พูดจาหว่านล้อมเป็นเชิงเกี้ยว.

ผ้าเกี้ยว

หมายถึงน. ผ้าลายหรือผ้าปูมสมัยเก่าสำหรับขุนนางนุ่งหรือห่อคัมภีร์เป็นต้น, สมปัก ก็เรียก.

เกี้ยวคอไก่

หมายถึงน. วิธีนุ่งผ้าเอาชายพกรัดอีกชายหนึ่งไว้แล้วเหน็บให้แน่น.

เกี้ยวประทีป

หมายถึงน. ซุ้มไฟทำเป็นรูปอย่างเกี้ยว.

เกี้ยว

หมายถึงน. เครื่องประดับลักษณะเป็นวงคล้ายพวงมาลัย สำหรับสวมจุก, ราชาศัพท์ว่า พระเกี้ยว; เครื่องประดับที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เกี้ยวลอมพอก เกี้ยวชฎา; ผ้าคาดพุงสำหรับขุนนาง เรียกว่า ผ้าเกี้ยว เช่น เกี้ยวลาย คือผ้าคาดพุงที่มีลาย (บางทีเข้าใจกันว่าเป็นผ้านุ่งอย่างหนึ่ง). ก. รัด, พันแน่น, ติดแน่น, เช่น เพราะประพฤติมันเกี้ยว เกี่ยงร้ายแกมดี. (โลกนิติ); พูดให้รักในเชิงชู้สาว, พูดแทะโลม, พูดเลียบเคียงเพื่อให้สมปรารถนา.

เกี้ยว

หมายถึงน. คานหามของจีนชนิดหนึ่ง. (จ.).

แก้เกี้ยว

หมายถึงก. แก้อย่างย้อนรอยให้หายกัน เช่น พูดแก้เกี้ยว ฟ้องแก้เกี้ยว.