ตัวกรองผลการค้นหา
อึ๊ก ๆ
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงสะอึก.
อึงคะนึง
หมายถึงว. เอะอะ, อื้ออึง.
อึ่งใหญ่
หมายถึงดู กระดูกอึ่ง.
อึงอล
หมายถึงว. ดังลั่น เช่น เสียงคลื่นลมอึงอล.
ทรอึง
หมายถึง[ทอระ-] (กลอน) ก. ถือตัว. (คำฤษดี).
ประอึง
หมายถึง(กลอน) ก. อึง, ดัง, เอ็ด, อึกทึก. (บุณโณวาท).
อึ
หมายถึง(ปาก) ก. ถ่ายอุจจาระ (มักใช้แก่เด็ก). น. ขี้, อุจจาระ.
อึก
หมายถึงน. ลักษณนามเรียกอาการกลืนของเหลวหรือเสียงทุบแผ่นหลังด้วยกำปั้นครั้งหนึ่ง ๆ เช่น ดื่มน้ำ ๓ อึก เขาถูกทุบไป ๓ อึก.
อึกอัก
หมายถึงว. อาการที่พูดไม่ออก ติดกึกกักอยู่ในคอเพราะกลัวหรือประหม่าเป็นต้น, กระอึกกระอัก หรือ อึก ๆ อัก ๆ ก็ว่า; เสียงอย่างเสียงทุบกัน; ทันทีทันใด, ปุบปับ, ไม่ทันไตร่ตรอง, ไม่บอกกล่าวเล่าแจ้ง, เช่น อึกอักก็ไป อึกอักก็ด่า, เอะอะ ก็ว่า.
อึง
หมายถึงก. ดัง, เอ็ด, อึกทึก, แพร่งพราย.
อึน
หมายถึงว. แห้งไม่สนิท เช่น ผ้ายังอึน ๆ อยู่.
มะอึก
หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่มชนิด Solanum stramonifolium Jacq. ในวงศ์ Solanaceae ต้นมีหนาม ใบและผลเป็นขน ผลกลม สุกสีเหลือง ใช้ผสมนํ้าพริกหรือแกงก็ได้.