ตัวกรองผลการค้นหา
สังหิต
หมายถึงก. รวมไว้, ผูกหรือติดเข้าด้วยกัน. (ส. สํหิต).
เส้นพระโลหิต, หลอดพระโลหิต
หมายถึงเส้นเลือด หลอดเลือด
ประจุโลหิต
หมายถึงก. ฟอกเลือด.
ประโรหิต
หมายถึงน. ปุโรหิต, พราหมณ์ซึ่งเป็นที่ปรึกษาของกษัตริย์. (ส., ป. ปุโรหิต).
ต่อมโลหิต
หมายถึงน. เลือดระดูผู้หญิง.
ปฏิคคหิต,ปฏิคหิต,ปฏิคหิต-
หมายถึง[ปะติกคะหิด, ปะติกคะหิตะ-] (แบบ) ก. รับเอา เช่น เราก็ปฏิคคหิตด้วยศรัทธา. (ม. คำหลวง วนปเวสน์). ว. อันรับเอาแล้ว. (ป. ปฏิคฺคหิต).
สายโลหิต
หมายถึงน. ญาติพี่น้องที่มีบรรพบุรุษร่วมกัน.
หิตกร
หมายถึง[หิตะกอน] น. ผู้ทำการเกื้อหนุน. (ป., ส.).
หิตประโยชน์
หมายถึง[หิตะปฺระโหฺยด] น. ประโยชน์เกื้อกูล.
หิตพจน์,หิตวจนะ
หมายถึง[หิตะพด, หิตะวะจะนะ] น. คำที่เป็นประโยชน์เกื้อกูล.
พรหมปุโรหิต
หมายถึงน. พราหมณ์ชั้นสูง; ชื่อพรหมหมู่หนึ่งอยู่ในสวรรค์อันสูงกว่าชั้นพรหมปาริสัช; ชื่อคัมภีร์แพทย์ว่าด้วยต้นเหตุที่มนุษย์เกิด. (ส.).
ครรหิต
หมายถึง[คันหิด] (แบบ) ว. ถูกจับไว้, ถูกยึดไว้, ซึ่งถือไว้, เช่น ก็บ่มิครรหิตให้แล้. (ม. คำหลวง กุมาร). (ป. คหิต; ส. คฺฤหิต).