ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 20 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา คลุ่ม, มกุละ, พรวน, กลุ่ม, จุก, โขยกเขยก, ลุ่ม ๆ ดอน ๆ, ลุ่ม, กะโผลกกะเผลก

ลุ่มน้ำ

หมายถึงน. บริเวณที่ลุ่มซึ่งมีแม่น้ำสำคัญและสาขาไหลผ่าน เช่น ลุ่มน้ำเจ้าพระยา.
 พจนานุกรมไทย

ลุ่มลึก

หมายถึงว. ลึกซึ้งมาก เช่น พระพุทธพจน์มีความหมายลุ่มลึก.
 พจนานุกรมไทย

ลุ่มเล้า

หมายถึงก. ละเล้า, เคล้าคลึง, คลอเคลีย.
 พจนานุกรมไทย

พลุ่มพล่าม

หมายถึง[พฺลุ่มพฺล่าม] ว. ยุ่มย่าม, ซุ่มซ่าม, ตะกรุมตะกราม.
 พจนานุกรมไทย

ลุ่ม ๆ ดอน ๆ

หมายถึงว. สูง ๆ ต่ำ ๆ, ไม่สม่ำเสมอ, เช่น ที่ลุ่ม ๆ ดอน ๆ; ไม่ราบรื่น เช่น ชีวิตลุ่ม ๆ ดอน ๆ.
 พจนานุกรมไทย

อะลุ่มอล่วย,อะลุ้มอล่วย

หมายถึง[-อะหฺล่วย] ก. ปรองดองกัน, ผ่อนหนักผ่อนเบาให้แก่กัน.
 พจนานุกรมไทย

จระคลุ่ม

หมายถึง[จะระคฺลุ่ม] (กลอน) ว. มืดมัว, คลุ้ม.
 พจนานุกรมไทย

ตะลุ่ม

หมายถึงน. ภาชนะมีเชิงคล้ายพาน แต่ปากคลุ่ม สำหรับใส่ของ.
 พจนานุกรมไทย

ตะลุ่มโปง

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
 พจนานุกรมไทย

ลุ่ม

หมายถึงว. ตํ่า (ใช้แก่ลักษณะพื้นดินซึ่งรับนํ้าที่ไหลท่วมได้หรือนํ้าขึ้นถึง) เช่น ที่ลุ่ม ที่ราบลุ่ม, ตรงข้ามกับ ดอน.
 พจนานุกรมไทย

ลุ่มหลง

หมายถึงก. หมกมุ่น, มัวเมา, เช่น ลุ่มหลงในอบายมุข.
 พจนานุกรมไทย

บัวกลุ่ม

หมายถึงน. ลายปูนหรือลายแกะไม้ที่ทำเป็นรูปดอกบัวที่เริ่มแย้มร้อยกันเป็นเถา อยู่ระหว่างบัลลังก์กับปลียอดของเจดีย์หรือปลายเครื่องบนของปราสาท.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด