ตัวกรองผลการค้นหา
วิสฤต
หมายถึง[วิสฺริด] ว. แผ่ไป, แผ่ซ่าน, กระจาย. (ส.).
บัณฑิต ตรงกับคำไหนในภาษาบาลีและสันสกฤต
ภาษาบาลี-สันกฤต
นฤตยศาลา
หมายถึงน. ห้องเต้นรำ. (ส.).
นฤตยศาสตร์
หมายถึงน. วิทยาหรือศิลปะแห่งการระบำ. (ส.).
ประกฤต
หมายถึง[-กฺริด] (แบบ) ก. ทำ, ทำมาก. (ส. ปฺรกฺฤต; ป. ปกต).
ปรากฤต
หมายถึง[ปฺรากฺริด] น. ภาษาพื้นเมืองในอินเดียสมัยโบราณซึ่งสืบเนื่องมาจากภาษาตระกูลอริยกะ. (ส.).
พฤติการณ์
หมายถึงน. เหตุการณ์ที่เป็นมาหรือที่จะเป็นไป, ความเป็นไปในเวลากระทำการ เช่น พฤติการณ์ของเขาแสดงว่ามีเมตตากรุณา พฤติการณ์ของเขาแสดงถึงความทารุณโหดร้าย.
มาตราพฤติ
หมายถึงน. ฉันท์ที่กำหนดด้วยมาตรา คือ กำหนดคำในฉันท์แต่ละคำเป็นมาตราส่วน เช่น คำครุ กำหนดเป็นความยาวของเสียง ๒ มาตรา คำลหุ กำหนดเป็นความยาวของเสียง ๑ มาตรา.
กฤตยา
หมายถึง[กฺริดตะ-] (โบ; กลอน) น. เกียรติ เช่น เสื่อมกฤตยาสยามยศ. (ตะเลงพ่าย).
กฤติกา
หมายถึง[กฺริดติ-] (โบ) น. ดาวฤกษ์ที่ ๓ มี ๘ ดวงเห็นเป็นรูปธงสามเหลี่ยม มีหางเรียวยาว เช่น หมู่สามสมมุติ์กุกกุฏโบ- ดกกฤติกาขาน. (สรรพสิทธิ์), ดาวธงสามเหลี่ยม หรือ ดาวลูกไก่ ก็เรียก. (ส. กฺฤตฺติกา; ป. กตฺติกา).
วิกฤต,วิกฤต-,วิกฤติ,วิกฤติ-
หมายถึง[วิกฺริด, วิกฺริดตะ-,วิกฺริด, วิกฺริดติ-] ว. อยู่ในขั้นล่อแหลมต่ออันตราย เช่น การเมืองอยู่ในขั้นวิกฤติ, มักใช้แก่เวลาหรือเหตุการณ์ เป็น วิกฤติกาล หรือ วิกฤติการณ์, อยู่ในระยะหัวเลี้ยวหัวต่อ เช่น มุมวิกฤติ จุดวิกฤติ. (ส.; ป. วิกต, วิกติ).
สมฤติ
หมายถึง[สะมะรึติ] น. ชื่อคัมภีร์ทางศาสนาพราหมณ์ซึ่งแต่งขึ้นภายหลังคัมภีร์พวกศรุติ เช่น คัมภีร์เวทางคศาสตร์ ศูตระ รามายณะ มหาภารตะ ปุราณะ ธรรมศาสตร์. (ส.).
ตรีอมฤต
หมายถึง[-อะมะริด, -อะมะรึด] น. ของไม่ตาย ๓ อย่าง คือ รากกล้วยตีบ รากกระดอม มะกอก.