ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา จามจุรี, พฤกษ์, ฤกษ์บน, โลกาวินาศ, โยคเกณฑ์, ฤกษ์, อธิบดี, กาลโยค, ฤ
ศิลาฤกษ์
หมายถึงน. แผ่นหินที่จารึกดวงชะตาของสถานที่ที่จะก่อสร้างแล้ววางตามฤกษ์.
ฤกษ์
หมายถึง[เริก] น. คราวหรือเวลาที่กำหนดหรือคาดว่าจะให้ผล เช่น ฤกษ์ดี ฤกษ์ร้าย, มักนิยมใช้ในทางดี เช่นหาฤกษ์แต่งงาน หาฤกษ์ยกเสาเอก. (ส.).
มหุดิฤกษ์
หมายถึงน. ฤกษ์ดี, ยามดี.
ชัยพฤกษ์
หมายถึง[ไชยะพฺรึก] น. ชื่อไม้ต้นชนิด Cassia javanica L. ในวงศ์ Leguminosae ดอกสีชมพูเข้ม เมื่อออกดอกไม่ทิ้งใบ ฝักเกลี้ยง ใช้ทำยาได้.
ก่อฤกษ์
หมายถึงก. ทำพิธีเริ่มก่อสร้าง เช่น วางอิฐวางหิน.
กาฬพฤกษ์
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Cassia grandis L.f. ในวงศ์ Leguminosae ลำต้นดำ ใบอ่อนสีแดง ดอกเล็ก สีแดงคล้ำแล้วเปลี่ยนเป็นสีชมพูอมส้ม ฝักใหญ่อ้วนสั้น ผิวขรุขระ ด้านข้างมีสัน เป็นพรรณไม้ที่นำเข้ามาปลูก.
นักขัตฤกษ์
หมายถึงน. ฤกษ์ที่ขึ้นกับการโคจรของดวงจันทร์ว่าผ่านดาวนักษัตรหมู่ใดหมู่หนึ่งใน ๒๗ หมู่ รวมถึงฤกษ์ที่ขึ้นกับการโคจรของดวงดาวในสุริยจักรวาลว่าผ่านดาวนักษัตรหมู่ใดหมู่หนึ่งใน ๒๗ หมู่, เรียกงานที่จัดขึ้นตามนักขัตฤกษ์ว่า งานนักขัตฤกษ์, เรียกวันที่มีงานนักขัตฤกษ์ว่า วันนักขัตฤกษ์.
ปฐมฤกษ์
หมายถึง[ปะถมมะ-] น. ช่วงเวลาแรกของฤกษ์. ว. เริ่มแรก เช่น ฉบับปฐมฤกษ์.
ฉินทฤกษ์
หมายถึง[ฉินทะเริก] น. ฤกษ์ตัดจุก.
ดาวฤกษ์
หมายถึงน. ดาวที่มีลักษณะเป็นกลุ่มแก๊สทรงกลม สามารถแผ่รังสีออกได้รอบตัว.
หมายถึง[เริก] น. หมี; ดาวจระเข้, ดาวนพเคราะห์. (ส.).
เอาฤกษ์
หมายถึง(ปาก) ก. ประเดิม เช่น สอนเอาฤกษ์.