ผลการค้นหา

กะพริบ

หมายถึง[-พฺริบ] ก. ปิดและเปิดหนังตาโดยเร็ว, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ไฟกะพริบ.

กำเริบ

หมายถึงก. รุนแรงขึ้น เช่น โรคกำเริบ กิเลสกำเริบ.

ชี้ตาไม่กระพริบ

หมายถึง(สำ) ก. ดื้อมาก, สู้สายตาไม่ยอมแพ้, เช่น เหม่! ออนี่หนักหนา ชี้ตาไม่กระพริบเลย ว่าแล้วซิยังเฉยดื้อถือบุญ. (ม. ร่ายยาว กุมาร).

กริบ

หมายถึง[กฺริบ] ก. ขริบ, ตัดให้พลันขาดด้วยกรรไกรโดยไม่มีเสียงหรือมีเสียงเช่นนั้น เช่น กริบผม กริบชายผ้า, ตัดขาดโดยฉับไวและแนบเนียนด้วยความคม. ว. มาก เช่น คมกริบ; โดยปริยายหมายความว่า เงียบไม่มีเสียงดัง เช่น เงียบกริบ ย่องกริบ.

ปริบ

หมายถึง[ปฺริบ] ว. อาการกะพริบบ่อย ๆ, อาการของหยาดนํ้าฝนที่หยดลงน้อย ๆ.

ไหวพริบ

หมายถึงน. ปัญญาไวรู้เท่าทัน, เชาวน์ไว.

ย่องกริบ

หมายถึงก. เดินเข้าไปอย่างเงียบกริบ.

ริบ

หมายถึงก. รวบเอายึดเอาโดยพลการหรือโดยอำนาจกฎหมายเป็นต้น.

กะปริบ

หมายถึง[-ปฺริบ] ก. กะพริบ, มักใช้ซํ้าคำว่า กะปริบ ๆ หมายความว่า กะพริบถี่ ๆ เช่น ทำตากะปริบ ๆ, ปริบ ๆ ก็ว่า.

เก็บหอมรอมริบ

หมายถึงก. เก็บรวบรวมไว้ทีละเล็กละน้อย.

เงียบกริบ

หมายถึงก. เงียบสนิท.

พริบ

หมายถึงก. กะพริบ ในคำว่า พริบตา. ว. ฉับพลัน, ทันทีทันใด, ในความว่า ชั่วพริบตาเดียว ในพริบตาเดียว.