ผลการค้นหา

กราด,-กราด

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กรีด เป็น กรีดกราด.

กะเรี่ยกะราด

หมายถึงว. เรี่ยราย, กระจัดกระจาย, หกเรี่ยราด; วางหน้าไม่สนิท.

เหียงกราด

หมายถึงดู กราด ๔.

ราด

หมายถึงก. เทของเหลว ๆ เช่นนํ้าให้กระจายแผ่ไปหรือให้เรี่ยรายไปทั่ว เช่น ราดนํ้า ก๋วยเตี๋ยวราดหน้า ข้าวราดแกง, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เยี่ยวราด ขี้ราด.

เปรื่องปราด

หมายถึงว. มีความคิดแคล่วคล่องว่องไว, ปราดเปรื่อง ก็ว่า.

พรวดพราด

หมายถึง[-พฺราด] ว. อาการที่เป็นไปอย่างรวดเร็วโดยไม่ยับยั้ง เช่น วิ่งพรวดพราด เปิดประตูพรวดพราดเข้ามา.

กราด

หมายถึง[กฺราด] น. เครื่องมือจับสัตว์นํ้าชนิดหนึ่ง ใช้ประกอบกับเรือ, บางถิ่นเรียกว่า กรีด หรือ เรือกรีด, เวลาจับสัตว์นํ้าใช้แจวไปตามฝั่งคลองหรือแม่นํ้า โดยให้ไม้สำหรับกรีดนั้นระไปในนํ้า.

กราด

หมายถึง[กฺราด] ก. กวดให้แน่น เช่น กราดลิ่ม, กวดให้อยู่ในบังคับ เช่น กราดควาย กราดเด็ก; พ่นนํ้านกและไก่แล้วเอาออกผึ่งแดด; ตากอยู่กลางแดดกลางลม. ว. ซัดส่ายไปโดยไม่เจาะจง เช่น ยิงกราด, สาดไป เช่น ด่ากราด.

กะพรวดกะพราด

หมายถึง[-พฺรวด-พฺราด] ว. พรวด ๆ พราด ๆ, ลุกลน, ลนลาน.

กะพรูดกะพราด

หมายถึง[-พฺรูด-พฺราด] ว. มีเสียงดังพรูดพราด.

ครืดคราด

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงหายใจไม่สะดวก.

เรี่ยราด

หมายถึงว. กระจายไปอย่างเลอะเทอะ เช่น น้ำหกเรี่ยราด น้ำแกงหกเรี่ยราด.