ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 28 รายการ

ทะมัดทะแมง

หมายถึงว. คล่องแคล่ว, กระฉับกระเฉง, ไม่เก้งก้าง, เช่น ทำงานทะมัดทะแมง ท่าทางทะมัดทะแมง; รัดกุม เช่น แต่งตัวทะมัดทะแมง, ถะมัดถะแมง ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ผูกมัด

หมายถึงก. ผูกพันไว้แน่น.
 พจนานุกรมไทย

มัดหมู

หมายถึงน. ท่ากระโดดนํ้าอย่างหนึ่ง เวลากระโดดงอเข่าทั้ง ๒ ขึ้นมา แล้วเอามือทั้ง ๒ รวบเข่า ทิ้งก้นลงไป, ทิ้งมะพร้าวห้าว ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

มัดหวาย

หมายถึงน. เรียกลายนิ้วมือที่ไม่ขดวนเข้าหาศูนย์กลางอย่างก้นหอยว่า ลายมัดหวาย.
 พจนานุกรมไทย

คาดหมัด

หมายถึงก. เอาด้ายดิบพันมือเตรียมชกมวย, เตรียมต่อสู้, คาดเชือก ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

หมัด

หมายถึงน. ชื่อแมลงขนาดเล็กหลายชนิดในอันดับ Siphonaptera ตัวยาวประมาณ ๕ มิลลิเมตร ไม่มีปีก ลำตัวแบนข้าง มีขนเรียงเป็นแถวข้างลำตัวบริเวณปล้องแต่ละปล้อง หัวและอกเล็กกว่าท้อง ขายาว กระโดดได้เก่ง ปากเป็นชนิดเจาะดูด ดูดเลือดคนและสัตว์กินเป็นอาหาร เช่น หมัดคน (Pulex irritans) หมัดหมา (Ctenocephalides canis) หมัดหนู (Xenopsylla cheopsis) ในวงศ์ Pulicidae.
 พจนานุกรมไทย

พระมุฐิ

หมายถึงกำมือ กำหมัด กำปั้น

มะหะหมัด

หมายถึงน. นามศาสดาของศาสนาอิสลาม, มุฮัมมัด ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

หมากสมัด

หมายถึง[หฺมากสะหฺมัด] น. ผลหมาก พลูจีบ และยาเส้น จัดเป็นชุดสำหรับขาย. (ข. สฺลาถฺมาต่).
 พจนานุกรมไทย

อยู่หมัด

หมายถึงก. เกรงกลัวฝีปากหรือฝีมือ, ยอมอยู่ในอำนาจ.
 พจนานุกรมไทย

ลายมัดหวาย

หมายถึงน. ลายนิ้วมือเป็นต้นที่ไม่ขดวนเข้าหาศูนย์กลางอย่างก้นหอย.
 พจนานุกรมไทย

มัดมือชก

หมายถึง(สำ) ก. บังคับหรือใช้วิธีการใด ๆ ให้อีกฝ่ายหนึ่งตกอยู่ในภาวะจำยอมโดยไม่มีทางต่อสู้.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด