ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 63 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เส้นวันที่, เมริเดียนแรก, ยอดน้ำ, ตะกอน, น้ำวน, เงามัว, เส้นขนาน, หนืด, ภูมิ,ภูมิ,ภูมิ-, ลมมรสุม, โลก,โลก-, เงามืด

อุณหภูมิพระวรกาย

หมายถึงอุณหภูมิของร่างกาย

ศาลพระภูมิ

หมายถึงน. ที่สถิตของเทพารักษ์ประจำพื้นที่และสถานที่ ทำด้วยไม้เป็นเรือนหลังคาทรงไทยตั้งอยู่บนเสาเดียว ปัจจุบันทำด้วยปูนเป็นรูปปราสาทก็มี.
 พจนานุกรมไทย

โลกุตรภูมิ

หมายถึง[โลกุดตะระ-] น. ภูมิที่พ้นจากโลก; ระดับจิตใจของพระอริยบุคคล.
 พจนานุกรมไทย

อมภูมิ

หมายถึง[-พูม] ก. ไม่ยอมแสดงความรู้ทั้ง ๆ ที่มีความรู้ บางทีใช้หมายถึงทำท่าทางคล้าย ๆ รู้ แต่ความจริงไม่รู้ เช่น ทำเป็นอมภูมิ.
 พจนานุกรมไทย

ปิตุภูมิ

หมายถึง[-พูม] น. บ้านเกิด, เมืองเกิด.
 พจนานุกรมไทย

แผนภูมิ

หมายถึงน. แผนที่ เส้น หรือ ตาราง ที่ทำขึ้นเพื่อแสดงเรื่องใดเรื่องหนึ่ง. (อ. chart).
 พจนานุกรมไทย

พระภูมิ

หมายถึงน. เทพารักษ์ประจำพื้นที่และสถานที่, พระภูมิเจ้าที่ ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

ภาคภูมิ

หมายถึง[พากพูม] ว. มีสง่า, ผึ่งผาย, เช่น เขาแต่งตัวภาคภูมิ ท่าทางเขาภาคภูมิ.
 พจนานุกรมไทย

ภูมิประเทศ

หมายถึง[พูมิ-] น. ลักษณะทางกายภาพและทางธรรมชาติของแผ่นดิน รวมถึงความสูงตํ่าของผิวโลก ทะเลสาบ ถนนหนทาง และเมืองต่าง ๆ.
 พจนานุกรมไทย

เกียรติภูมิ

หมายถึง[เกียดติพูม] น. เกียรติเพราะความนิยม.
 พจนานุกรมไทย

เถรภูมิ

หมายถึง[เถระพูม] น. ขั้นหรือชั้นแห่งพระเถระ, ทางคณะสงฆ์จัดภิกษุเป็น ๓ ชั้น ชั้นต้น คือ นวกภูมิ (ชั้นใหม่) มีพรรษาตํ่ากว่า ๕ ชั้นกลาง คือ มัชฌิมภูมิ (ชั้นกลาง) มีพรรษาตั้งแต่ ๕ ถึง ๙ และชั้นสุดคือ เถรภูมิ (ชั้นพระเถระ) มีพรรษาตั้งแต่ ๑๐ ขึ้นไป.
 พจนานุกรมไทย

ปริภูมิ

หมายถึง[ปะริพูม] (คณิต) น. เซตที่มีโครงสร้างบางอย่าง อาจเป็นโครงสร้างแบบเรขาคณิตหรือโครงสร้างแบบอื่นก็ได้. (อ. space).
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด