ตัวกรองผลการค้นหา
พ้อ
หมายถึงก. พูดต่อว่าด้วยความน้อยใจ, ตัดพ้อ หรือ ตัดพ้อต่อว่า ก็ใช้.
คำพ้องความหมาย
คำไวพจน์ คืออะไร รวมคำพ้องความหมายที่ใช้บ่อย
หมายถึงดู กะพ้อ ๒.
พ้องพาน
หมายถึงก. ประสบ, แตะต้อง, เช่น ขออย่าให้มีภัยอันตรายมาพ้องพาน.
กะพล้อ,กะพ้อ,กะพ้อ
หมายถึงน. กระบอกตักนํ้า ปากแฉลบอย่างปากพวยกา.
จันทน์กะพ้อ
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Vatica diospyroides Symington ในวงศ์ Dipterocarpaceae ขึ้นตามป่าดิบทางปักษ์ใต้และปลูกกันตามบ้าน ดอกขาว หอมคล้ายนํ้ามันจันทน์.
เล่นพวกเล่นพ้อง
หมายถึงก. ถือพวกพ้องเป็นใหญ่หรือสำคัญ.
พ้อง
หมายถึงว. ต้องกัน, ตรงกัน, ซํ้ากัน, เช่น พ้องรูป พ้องเสียง พ้องความ เห็นพ้องด้วย ชื่อพ้องกัน.
พ้อม
หมายถึงน. ภาชนะสานขนาดใหญ่สำหรับบรรจุข้าวเปลือกเป็นต้น, กระพ้อม ก็ว่า.
กระพ้อม
หมายถึงน. ภาชนะสานขนาดใหญ่สำหรับบรรจุข้าวเปลือกเป็นต้น, พ้อม ก็เรียก; (ถิ่น-อีสาน) เครื่องสานชนิดหนึ่ง รูปเหมือนกระบุง แต่เล็กกว่าราวครึ่งหนึ่ง.
คำพ้องความ
หมายถึงคำที่เขียนต่างกันแต่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก เช่น โคกับวัว ควายกับกระบือ มนุษย์กับคน, ไวพจน์ ก็ว่า
คำพ้องเสียง
หมายถึงคำที่ออกเสียงเหมือนกันแต่เขียนต่างกันและมีความหมายต่างกัน เช่น ใส-ไส-ไสย กาน-กาล-การ-การณ์ (โบ) ในหนังสือแบบเรียนภาษาไทยของพระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร) เรียกคำพ้องเสียงว่า ไวพจน์
พวกพ้อง
หมายถึงน. หมู่ญาติ, เพื่อนฝูง.
