ตัวกรองผลการค้นหา
สารพัด
หมายถึง[สาระพัด] ว. ทั้งปวง, ทั้งหมด, ทุก, ทุกอย่าง, เช่น ร้านชำมีของขายสารพัด, เขียนเป็น สารพัตร ก็มี.
รำพัด
หมายถึง(ปาก) ก. เล่นไพ่ไทย.
รำพัดชา
หมายถึงน. ท่ารำชนิดหนึ่งในพิธีคชกรรม.
ลมพัดหลวง
หมายถึงน. ลมตะโก้. (ดู ตะโก้ ๒).
หมอพัดโตนด
หมายถึง[-ตะโหฺนด] น. หมอรักษาโรคช้างในทางยา.
พระพัชนี
หมายถึงพัด
ประพัด
หมายถึงน. กระพัด, สายรัดกูบบนหลังช้าง.
พัดชา
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง; ชื่อท่ารำท่าหนึ่ง.
พัดโบก
หมายถึงน. ชื่อเครื่องสูงชนิดหนึ่งสำหรับโบกลมถวายพระมหากษัตริย์ซึ่งประทับ ณ ที่สูง.
พัดแพว
หมายถึงน. ผักแพว. [ดู แพว (๑)].
พัดยศ
หมายถึงน. พัดพิเศษที่พระมหากษัตริย์โปรดเกล้าฯ ให้สร้างขึ้นเพื่อพระราชทานแก่ภิกษุสามเณรที่สอบเปรียญธรรมได้ตั้งแต่ ๓ ประโยคขึ้นไป หรือแก่พระภิกษุที่มีความรู้ ความสามารถในการศึกษา การบริหาร หรือการเผยแผ่พระศาสนา เป็นต้น เป็นเครื่องหมายแสดงลำดับชั้นแห่งสมณศักดิ์ มีรูปและชื่อต่าง ๆ กัน คือ พัดหน้านาง พัดพุดตาน พัดแฉกทรงพุ่มข้าวบิณฑ์.
กระพัด
หมายถึงน. เชือกหรือลวดหนังตีเป็นเกลียวหุ้มผ้าแดง ปรกติคล้องผูกอยู่รอบคอช้าง เมื่อตั้งสัปคับหรือกูบอย่างใดอย่างหนึ่ง ใช้ปลายทั้ง ๒ ข้างผูกสัปคับหรือกูบเพื่อรั้งมิให้เลื่อนไปทางท้ายช้างขณะเดินขึ้นที่ชัน, เขียนเป็น กระพัตร ก็มี เช่น และกระพัตรรัตคนควร. (ดุษฎีสังเวย). ก. ผูก, คาด, ล้อม, เช่น เหตุกระพัดรัดตาด้วยไฟราค. (ม. ร่ายยาว ชูชก).