ค้นเจอ 14 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา สักขี, ปาก, พยาน, พยานบุคคล, ผู้ญาณ, พญาณ

ทิพยพยาน

หมายถึงน. พยานที่ศักดิ์สิทธิ์, พยานที่เชื่อถือได้อย่างมั่นคง.

สอบพยาน

หมายถึงก. ซักถามพยานเพื่อหาข้อเท็จจริง.

ซ้อมพยาน

หมายถึงก. ซักซ้อมพยานว่าจะให้การต่อศาลอย่างใดจึงจะสอดคล้องต้องกันดี.

หลักพยาน

หมายถึงน. เครื่องประกอบการพิสูจน์ ได้แก่พยานบุคคล พยานวัตถุ และพยานเอกสาร.

สักขีพยาน

หมายถึงน. พยานผู้รู้เห็นเหตุการณ์ด้วยตาตนเอง.

สืบพยาน

หมายถึง(กฎ) ก. สอบปากคำพยาน เพื่อให้เบิกความเกี่ยวกับพยานหลักฐานในคดี.

พยาน

หมายถึง[พะยาน] น. หลักฐานเครื่องพิสูจน์ข้อเท็จจริง, ผู้ที่รู้เห็นเหตุการณ์หรือข้อเท็จจริงที่ใช้เป็นหลักฐานเครื่องพิสูจน์ได้; (กฎ) บุคคลซึ่งให้การในเรื่องหรือสิ่งที่ตนได้เห็น ได้ยิน หรือได้รับรู้มาโดยวิธีอื่น. (อ. witness).

กลพยาน

หมายถึง[กน-] น. พยานที่ถูกวานให้ไปถามเป็นคำนับ. (สามดวง).

เบิกพยาน

หมายถึง(กฎ) ก. นำพยานมาให้ถ้อยคำต่อศาล.

ประจักษ์พยาน

หมายถึง(กฎ) น. พยานบุคคลที่เป็นผู้ได้เห็น ได้ยิน หรือทราบข้อความเกี่ยวในเรื่องที่ให้การเป็นพยานนั้นมาด้วยตนเองโดยตรง.

วันสืบพยาน

หมายถึง(กฎ) น. วันที่ศาลเริ่มต้นทำการสืบพยาน.

สอบสวนทวนพยาน

หมายถึง(สำ) ก. สอบพยาน.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ