ตัวกรองผลการค้นหา
ถือบวช
หมายถึงก. ประพฤติพรตตามลัทธิศาสนา.
กินบวช
หมายถึงก. กินเครื่องกระยาบวชในลัทธิพิธี เช่นพิธีตรุษ, ใช้เข้าคู่กับคำ ถือศีล เป็น ถือศีลกินบวช, กินในเวลาตามกำหนดของการถือพรตในลัทธิศาสนา.
บวช
หมายถึงก. ถือเพศเป็นภิกษุสามเณรหรือนักพรตอื่น ๆ.
ทรงพระผนวช
หมายถึงบวช
อุปสมบท
นักบวช
หมายถึงน. ผู้ถือบวช.
บวชชี
หมายถึงก. ถือเพศเป็นชี. น. ชื่อของหวานชนิดหนึ่ง ทำด้วยกล้วย ต้มกับกะทิ.
ลาบวช
หมายถึงก. นำดอกไม้ธูปเทียนไปขอขมาผู้ใหญ่ที่นับถือเพื่อลาไปบวช.
กระยาบวช
หมายถึงน. เครื่องกินที่ไม่มีของสดคาว.
หมายถึง(ปาก) ก. หลอก, ล่อลวง, ทำอุบายให้หลงเชื่อ, เช่น ถูกเขาบวชเช้าบวชเย็นรํ่าไป. (อิเหนา ร. ๕).
ออกบวช
หมายถึงก. ไปถือเพศเป็นพระหรือนักพรตอื่น ๆ; ทางศาสนาอิสลาม หมายถึง เลิกถือศีลอด.
นารีจำศีล
หมายถึงกล้วยบวชชี