ผลการค้นหา

คำราชาศัพท์คำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 38 รายการ

ราชันย์

หมายถึงน. เชื้อกษัตริย์. (ส.).
 พจนานุกรมไทย

หูชัน

หมายถึงก. อาการที่แสดงว่าตั้งใจฟัง (มักใช้แก่สัตว์บางชนิด).
 พจนานุกรมไทย

อัญชัน

หมายถึงน. ชื่อพรรณไม้ ๒ ชนิดในวงศ์ Leguminosae คือ ไม้ต้นชนิด Dalbergia duperreana Pierre และไม้เถาชนิด Clitoria ternatea L. ชนิดหลังดอกสีครามแก่ ขาว และม่วงอ่อน. ว. เรียกสีครามแก่อย่างสีดอกอัญชัน ว่า สีอัญชัน.
 พจนานุกรมไทย

ประชัน

หมายถึงว. อาการที่แข่งขันเพื่อให้รู้ว่าใครจะแสดงได้ดีกว่าหรือเก่งกว่ากัน เช่น งิ้ว ๒ โรงประชันกัน อย่าเอาเป็ดขันประชันไก่, โดยปริยายหมายถึงอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เด็กร้องไห้ประชันกัน.
 พจนานุกรมไทย

ฟังก์ชัน

หมายถึง(คณิต) น. เซตของคู่ลำดับโดยที่คู่ลำดับทุกคู่ไม่มีสมาชิกตัวหน้าซํ้ากัน. (อ. function).
 พจนานุกรมไทย

กะโล่ยาชัน

หมายถึงน. อาการที่หน้าบานเพราะถูกใจหรือบวมมากเพราะถูกตบเป็นต้น เรียกว่า หน้าบานเป็นกะโล่ยาชัน หรือ หน้าบวมเป็นกะโล่ยาชัน.
 พจนานุกรมไทย

ขนลุกขนชัน,ขนลุกขนพอง

หมายถึงน. ขนตั้งชันขึ้นเพราะความขยะแขยงหรือตกใจกลัวเป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

ชันกาด

หมายถึง[ชันนะ-] ดู ตะกาด ๒.
 พจนานุกรมไทย

ชันชี

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ก. สัญญา, นัดหมาย, ตกลงกัน. (ม. janji).
 พจนานุกรมไทย

ชันนุ,ชันนุกะ

หมายถึง(แบบ) น. เข่า. (ป., ส. ชานุ). (ดู ชานุ, ชานุกะ).
 พจนานุกรมไทย

ชันสูตรพลิกศพ

หมายถึง(กฎ) ก. ตรวจพิสูจน์ศพเพื่อให้ทราบว่า ผู้ตายคือใคร ตายที่ไหน เมื่อใด สาเหตุและพฤติการณ์ที่ตาย.
 พจนานุกรมไทย

ประดู่ชิงชัน

หมายถึงดู ชิงชัน.
 พจนานุกรมไทย

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด