ผลการค้นหา

กระบิ

หมายถึงน. หญ้าที่ซับซ้อนกันอยู่ในที่ลุ่มหรือในหนอง เช่น ตัดกระบิในหนองเป็นสองหน. (ไกรทอง).

กระบวนกระบิด

หมายถึง(กลอน) น. ชั้นเชิง เช่น ทั้งกระบวนกระบิดติดปั้นปึ่ง. (ไกรทอง), กระบิดกระบวน ก็ว่า.

กระบิด

หมายถึงก. บิดเชือกหรือตอกให้เขม็งจนขอดเป็นปม.

กระบิล

หมายถึงน. ระเบียบ, หมู่. (แผลงมาจาก กบิล).

กระบิ้ง

หมายถึงน. นาที่เป็นกระทงเล็ก ๆ, ตะบิ้ง ก็เรียก.

กระบิ

หมายถึงน. แท่ง แผ่น ชิ้น.

กระบิดกระบวน

หมายถึงน. ชั้นเชิง เช่น ทำจริตกระบิดกระบวนสะบิ้งสะบัด. (ม. ร่ายยาว ชูชก), กระเบ็ดกระบวน ก็ใช้. ก. แกล้งทำชั้นเชิงเหมือนไม่เต็มใจ เช่น อย่ากระบิดกระบวนนักเลย.