ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กระดาก, ยาหมู่, พระอัฐิ, กระดูก, ทวัตดึงสาการ, คาร์บอเนต, เนื้อเยื่อยึดต่อ, ไขกระดูก
กระดูก
หมายถึงน. โครงร่างกายมีลักษณะแข็ง, ส่วนใดส่วนหนึ่งของโครงร่างกาย; เรียกผลไม้ที่มีเนื้อน้อยเช่น มะปรางว่า มะปรางกระดูก.
หมายถึง(ปาก) ว. ตระหนี่, ขี้เหนียว.
แช่งชักหักกระดูก
หมายถึงก. แช่งด่ามุ่งร้ายให้ผู้อื่นได้รับอันตรายอย่างร้ายแรง.
หน้ากระดูก
หมายถึงน. รูปหน้าที่มีกระดูกสันแก้มสูง.
หนังหุ้มกระดูก
หมายถึง(สำ) น. เรียกลักษณะของคนหรือสัตว์ที่ผอมมากจนมองเห็นแนวโครงกระดูกว่า ผอมจนหนังหุ้มกระดูก.
ไขกระดูก
หมายถึงน. เนื้อส่วนในของกระดูก บางแห่งเป็นที่สร้างเม็ดเลือดชนิดต่าง ๆ ของร่างกาย.
พระบรมอัฐิ,บรมอัฐิ(พระราชา) พระอัฐิ(เจ้านาย)
หมายถึงกระดูก
พระอังคาร
หมายถึงเถ้ากระดูก
พระอัฐิมิญชะ
หมายถึงเยื่อในกระดูก
ลิ้นไม่มีกระดูก
หมายถึง(สำ) ก. พูดสับปลับ กลับกลอกเอาแน่ไม่ได้.
พระอัฐิ
พระอังคาร, พระสรีรางคาร