คำในภาษาไทย

แพศย์

คำบาลีเวสฺส

คำสันสกฤตไวศฺย

ความหมายพ่อค้า; วรรณะพ่อค้า (ในวรรณะ 4)

อ่านว่า /แพด/

พจนานุกรมไทย แพศย์ หมายถึง:

  1. [แพด] น. คนในวรรณะที่ ๓ แห่งสังคมฮินดู ซึ่งมี ๔ วรรณะ ได้แก่ พราหมณ์ กษัตริย์ แพศย์ และศูทร. (ส. ไวศฺย; ป. เวสฺส).

 ภาพประกอบ

  • แพศย์ บาลี สันสกฤต?, คำบาลีและสันสกฤต แพศย์ คำในภาษาไทย แพศย์ คำบาลี เวสฺส คำสันสกฤต ไวศฺย ความหมาย พ่อค้า; วรรณะพ่อค้า (ในวรรณะ 4)

 คำบาลีและสันสกฤตที่คล้ายกัน

แจตร์ แทตย์ แพทย์ แพศยา แสนยานุภาพ

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น
 คำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ