คำในภาษาไทย

อุทธรณ์

คำบาลีอุทฺธรณ

คำสันสกฤตอุทฺธรณ

ความหมายการยกขึ้น, การรื้อฟื้น

อ่านว่า /อุด-ทอน/

พจนานุกรมไทย อุทธรณ์ หมายถึง:

  1. [อุดทอน] น. การยกขึ้น, การรื้อขึ้น, การเคลื่อนที่, การเสนอ, การนำมาให้; ชื่อศาลสูงถัดจากศาลชั้นต้นซึ่งมีอำนาจพิจารณาพิพากษาบรรดาคดีที่อุทธรณ์คำพิพากษาหรือคำสั่งของศาลชั้นต้น เรียกว่า ศาลอุทธรณ์. ก. (กฎ) ยื่นฟ้องหรือยื่นคําร้องต่อศาลสูงคัดค้านคําพิพากษาหรือคําสั่งของศาลชั้นต้น; ยื่นคําร้องคัดค้านคําสั่งหรือคําวินิจฉัยของพนักงานเจ้าหน้าที่; ร้องเรียน, ร้องทุกข์, เช่น ร้องอุทธรณ์. (ป., ส. อุทฺธรณ).

 ภาพประกอบ

  • อุทธรณ์ บาลี สันสกฤต?, คำบาลีและสันสกฤต อุทธรณ์ คำในภาษาไทย อุทธรณ์ คำบาลี อุทฺธรณ คำสันสกฤต อุทฺธรณ ความหมาย การยกขึ้น, การรื้อฟื้น

 คำบาลีและสันสกฤตที่คล้ายกัน

อดิศัย อธิบาย อธิราช อนัตถ์, อนรรถ อนาคต อนามัย อนุชา อนุชาติ อนุมาน อนุรักษ์ อภิสิทธิ อโนทก

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น
 คำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ