คำในภาษาไทย

อาภรณ์

คำบาลีอภรณ

อ่านว่า /อา-พอน/

พจนานุกรมไทย อาภรณ์ หมายถึง:

  1. [-พอน] น. เครื่องประดับ, บางทีก็ใช้เป็นส่วนท้ายของคําสมาส เช่น พัสตราภรณ์ = เครื่องประดับคือเสื้อผ้า สิราภรณ์ = เครื่องประดับศีรษะ คชาภรณ์ = เครื่องประดับช้าง พิมพาภรณ์ = เครื่องประดับร่างกาย ในคําว่า ถนิมพิมพาภรณ์ ธรรมาภรณ์ = มีธรรมะเป็นเครื่องประดับ. (ป., ส.).

 ภาพประกอบ


 คำบาลีและสันสกฤตที่คล้ายกัน

อดิศัย อธิบาย อธิราช อนัตถ์, อนรรถ อนาคต อนามัย อนุชา อนุชาติ อนุมาน อนุรักษ์ อภิสิทธิ อโนทก

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น
 คำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ