คำในภาษาไทย

สุเมธ

คำบาลีสุเมธ

คำสันสกฤตสุเมธสฺ

ความหมายผู้มีปัญญาดี, นักปราชญ์

อ่านว่า /สุ-เมด/

พจนานุกรมไทย สุเมธ หมายถึง:

  1. [-เมด] น. คนมีปัญญาดี, นักปราชญ์. (ป., ส.).

 ภาพประกอบ

  • สุเมธ บาลี สันสกฤต?, คำบาลีและสันสกฤต สุเมธ คำในภาษาไทย สุเมธ คำบาลี สุเมธ คำสันสกฤต สุเมธสฺ ความหมาย ผู้มีปัญญาดี, นักปราชญ์

 คำบาลีและสันสกฤตที่คล้ายกัน

สกนธ์ สถาปนา สถิติ สมัชชา สมาบัติ สวัสดี สวัสติกะ สังคม สัจ, สัตย์ สันนิบาต สัมปทา สัมพุทธ

 กลับไปที่หน้าหลัก "คำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้"

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น
 คำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ
ดูหมวดหมู่ทั้งหมด
 บทความที่สำคัญ
คำราชาศัพท์ หมวดเครือญาติ

คำราชาศัพท์ หมวดเครือญาติ

คำราชาศัพท์ ภาษาไทย
คำควบกล้ำไม่แท้ 40 คำ

คำควบกล้ำไม่แท้ 40 คำ

ภาษาไทย
 บทความยอดนิยม
คำที่มีตัวการันต์

คำที่มีตัวการันต์

ภาษาไทย
กะเพรา กระเพรา กะเพา เขียนอย่างไรจึงจะมีความหมายถูกต้อง

กะเพรา กระเพรา กะเพา เขียนอย่างไรจึงจะมีความหมายถูกต้อง

คำไทยที่มักเขียนผิด ภาษาไทย
สำนวนไทย หมวด ก-ฮ

สำนวนไทย หมวด ก-ฮ

สำนวนไทย ภาษาไทย
แก๊ง - แก็ง - แก๊งค์ - แก๊งก์ คำไหนเขียนถูก คำไหนเขียนผิด

แก๊ง - แก็ง - แก๊งค์ - แก๊งก์ คำไหนเขียนถูก คำไหนเขียนผิด

คำไทยที่มักเขียนผิด ภาษาไทย
ดูบทความ ภาษาไทย