คำในภาษาไทย

สับปะรด

คำบาลีสพฺพรส

คำสันสกฤตสรฺวรส

ความหมาย(ไทย) ผลไม้ชนิดหนึ่ง

พจนานุกรมไทย สับปะรด หมายถึง:

  1. น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Ananas comosus Merr. ในวงศ์ Bromeliaceae ไม่มีลําต้นปรากฏบนพื้นดิน ใบเป็นกาบยาวให้ใยใช้ทําสิ่งทอ ขอบใบมีหนาม ผลมีตาโดยรอบ กินได้ รสเปรี้ยว ๆ หวาน ๆ; เรียกใยของพรรณไม้บางชนิดที่มีลักษณะอย่างใยสับปะรด ใช้ทำหมวกเป็นต้นว่า ไหมสับปะรด.

 ภาพประกอบ

  • สับปะรด บาลี สันสกฤต?, คำบาลีและสันสกฤต สับปะรด คำในภาษาไทย สับปะรด คำบาลี สพฺพรส คำสันสกฤต สรฺวรส ความหมาย (ไทย) ผลไม้ชนิดหนึ่ง

 คำบาลีและสันสกฤตที่คล้ายกัน

สกนธ์ สถาปนา สถิติ สมัชชา สมาบัติ สวัสดี สวัสติกะ สังคม สัจ, สัตย์ สันนิบาต สัมปทา สัมพุทธ

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น
 คำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ