คำในภาษาไทย

พรหมจรรย์

คำบาลีพฺรหฺมจริย

คำสันสกฤตพฺรหฺมจรฺย

ความหมายความประพฤติอันประเสริฐ, การถือพรตบางอย่าง เช่นเว้นเมถุนเป็นต้น

พจนานุกรมไทย พรหมจรรย์ หมายถึง:

  1. น. การศึกษาปรมัตถ์, การศึกษาพระเวท; การถือพรตบางอย่าง เช่นเว้นเมถุนเป็นต้น, การบวชซึ่งเว้นเมถุนเป็นต้น. (ส.).

 ภาพประกอบ


 คำบาลีและสันสกฤตที่คล้ายกัน

พยัคฆ์ พยัญชนะ พยากรณ์ พยาบาล พรรษา พฤกษ์ พละ พหุ, พหู พหูสูต พัฒนา พันธะ พิศวาส

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น
 คำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ