คำในภาษาไทย

ประพฤติ

คำบาลีปวุตฺติ

คำสันสกฤตปฺรวฺฤตฺติ

ความหมายความเป็นไปอันเกี่ยวด้วยการกระทําหรือปฏิบัติตน, เหตุต้นเค้า. ปฏิบัติ

อ่านว่า /ปฺระ-พฺรึด/

พจนานุกรมไทย ประพฤติ หมายถึง:

  1. [ปฺระพฺรึด] น. ความเป็นไปอันเกี่ยวด้วยการกระทําหรือปฏิบัติตน, การทําตาม, เหตุต้นเค้า. ก. ทําตาม, ปฏิบัติ, เช่น ประพฤติธรรม; กระทํา, ดําเนินตน, ปฏิบัติตน, เช่น ประพฤติดี ประพฤติชั่ว. (ส. ปฺรวฺฤตฺติ; ป. ปวุตฺติ).

 ภาพประกอบ

  • ประพฤติ บาลี สันสกฤต?, คำบาลีและสันสกฤต ประพฤติ คำในภาษาไทย ประพฤติ คำบาลี ปวุตฺติ คำสันสกฤต ปฺรวฺฤตฺติ ความหมาย ความเป็นไปอันเกี่ยวด้วยการกระทําหรือปฏิบัติตน, เหตุต้นเค้า. ปฏิบัติ

 คำบาลีและสันสกฤตที่คล้ายกัน

จรรยา จริต จริยา ทุจริต ธรรมิก ปฏิการ ประเพณี พรหมจรรย์ วินัย ศีลธรรม สุจริต อนาจาร

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น
 คำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ