คำในภาษาไทย

ปฏิปักษ์

คำบาลีปฏิปกฺข

คำสันสกฤตปฺรติปกฺษ

ความหมายฝ่ายตรงข้าม

พจนานุกรมไทย ปฏิปักษ์ หมายถึง:

  1. น. ฝ่ายตรงกันข้าม, ข้าศึก, ศัตรู. ว. ที่ตรงกันข้าม เช่น ฝ่ายปฏิปักษ์. (ส. ปรฺติปกฺษ; ป. ปฏิปกฺข).

 ภาพประกอบ

  • ปฏิปักษ์ บาลี สันสกฤต?, คำบาลีและสันสกฤต ปฏิปักษ์ คำในภาษาไทย ปฏิปักษ์ คำบาลี ปฏิปกฺข คำสันสกฤต ปฺรติปกฺษ ความหมาย ฝ่ายตรงข้าม

 คำบาลีและสันสกฤตที่คล้ายกัน

ปฏิการ ปฏิกิริยา ปฏิภาค ปฏิวัติ ปฐวี ประติมากรรม ประวัติ ประสูติ ประเพณี ประเวณี ปราจีน ปราชัย

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น
 คำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ