คำในภาษาไทย

บัณเฑาะว์

คำบาลีปณฺฑว

ความหมายกลอง

อ่านว่า /บัน-เดาะ/

พจนานุกรมไทย บัณเฑาะว์ หมายถึง:

  1. [บันเดาะ] น. กลองสองหน้าขนาดเล็กชนิดหนึ่งมีหลักอยู่ตอนบน ผูกตุ้มห้อยลงมาทางหน้ากลอง ใช้ไกวให้ตุ้มแกว่งกระทบหน้ากลองทั้ง ๒ ข้าง. (ป. ปณว; ส. ปฺรณว).

 ภาพประกอบ

  • บัณเฑาะว์ บาลี สันสกฤต?, คำบาลีและสันสกฤต บัณเฑาะว์ คำในภาษาไทย บัณเฑาะว์ คำบาลี ปณฺฑว ความหมาย กลอง

 คำบาลีและสันสกฤตที่คล้ายกัน

บรรพต บรรยาย บรรหาร บริกร บริบาล บริวาร บัญชี บัณเฑาะก์ บาป บิดา บุญฤทธิ์ บุตร

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น
 คำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ