คำในภาษาไทย

บัณฑิต

คำบาลีปณฺฑิต

คำสันสกฤตปณฺฑิต

ความหมายผู้รู้, ผู้ทรงความรู้, คนฉลาด

อ่านว่า /บัน-ดิด/

พจนานุกรมไทย บัณฑิต หมายถึง:

  1. [บันดิด] น. ผู้ทรงความรู้, ผู้มีปัญญา, นักปราชญ์, ผู้สําเร็จการศึกษาขั้นปริญญาซึ่งมี ๓ ขั้น คือ ปริญญาตรี ปริญญาโท ปริญญาเอก เรียกว่า บัณฑิต มหาบัณฑิต ดุษฎีบัณฑิต, ผู้มีความสามารถเป็นพิเศษโดยกําเนิด เช่น คนนี้เป็นบัณฑิตในทางเล่นดนตรี. (ป., ส. ปณฺฑิต).

 ภาพประกอบ

  • บัณฑิต บาลี สันสกฤต?, คำบาลีและสันสกฤต บัณฑิต คำในภาษาไทย บัณฑิต คำบาลี ปณฺฑิต คำสันสกฤต ปณฺฑิต ความหมาย ผู้รู้, ผู้ทรงความรู้, คนฉลาด

 คำบาลีและสันสกฤตที่คล้ายกัน

บรรพต บรรยาย บรรหาร บริกร บริบาล บริวาร บัญชี บัณเฑาะก์ บาป บิดา บุญฤทธิ์ บุตร

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น
 คำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ