หน้าหลักภาษาไทยคำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้บัณฑิตคำในภาษาไทยบัณฑิตคำบาลีปณฺฑิตคำสันสกฤตปณฺฑิตความหมายผู้รู้, ผู้ทรงความรู้, คนฉลาดบัณฑิต อ่านว่าอ่านว่า /บัน-ดิด/บัณฑิต หมายถึง?พจนานุกรมไทย บัณฑิต หมายถึง:[บันดิด] น. ผู้ทรงความรู้, ผู้มีปัญญา, นักปราชญ์, ผู้สําเร็จการศึกษาขั้นปริญญาซึ่งมี ๓ ขั้น คือ ปริญญาตรี ปริญญาโท ปริญญาเอก เรียกว่า บัณฑิต มหาบัณฑิต ดุษฎีบัณฑิต, ผู้มีความสามารถเป็นพิเศษโดยกําเนิด เช่น คนนี้เป็นบัณฑิตในทางเล่นดนตรี. (ป., ส. ปณฺฑิต).ดูทั้งหมด ภาพประกอบบัณฑิต คำบาลีและสันสกฤตที่คล้ายกันบรรพต บรรยาย บรรหาร บริกร บริบาล บริวาร บัญชี บัณเฑาะก์ บาป บิดา บุญฤทธิ์ บุตร