คำในภาษาไทย

ทุพพล

คำบาลีทุพฺพล

คำสันสกฤตทุสฺ+พล

ความหมายมีกำลังน้อย

อ่านว่า /ทุบ-พน/

พจนานุกรมไทย ทุพพล หมายถึง:

  1. [ทุบพน] (แบบ) ว. มีกําลังน้อย, อ่อนแอ, ท้อแท้, ทุรพล ก็ว่า. (ป.; ส. ทุรฺพล).

 ภาพประกอบ

  • ทุพพล บาลี สันสกฤต?, คำบาลีและสันสกฤต ทุพพล คำในภาษาไทย ทุพพล คำบาลี ทุพฺพล คำสันสกฤต ทุสฺ+พล ความหมาย มีกำลังน้อย

 คำบาลีและสันสกฤตที่คล้ายกัน

ทรพิษ ทรยุค ทรหน ทรัพย์ ทวาร ทายก ทารก ทิฐิ ทิพากร ทิวากร ทีป ทีปังกร

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น
 คำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ