คำในภาษาไทย

ทุจริต

คำบาลีทุจฺจริต

คำสันสกฤตทุสฺ+จริต

ความหมายประพฤติชั่ว

อ่านว่า /ทุด-จะ-หฺริด/

พจนานุกรมไทย ทุจริต หมายถึง:

  1. [ทุดจะหฺริด] น. ความประพฤติชั่ว, ถ้าเป็นความประพฤติชั่วทางกาย เรียกว่า กายทุจริต, ถ้าเป็นความประพฤติชั่วทางวาจา เรียกว่า วจีทุจริต, ถ้าเป็นความประพฤติชั่วทางใจ เรียกว่า มโนทุจริต. ก. โกง เช่น ทุจริตในการสอบ, คดโกง, ฉ้อโกง, เช่น ทุจริตต่อหน้าที่. ว. ไม่ซื่อตรง เช่น คนทุจริต. (ป. ทุจฺจริต).

 ภาพประกอบ

  • ทุจริต บาลี สันสกฤต?, คำบาลีและสันสกฤต ทุจริต คำในภาษาไทย ทุจริต คำบาลี ทุจฺจริต คำสันสกฤต ทุสฺ+จริต ความหมาย ประพฤติชั่ว

 คำบาลีและสันสกฤตที่คล้ายกัน

ทรพิษ ทรยุค ทรหน ทรัพย์ ทวาร ทายก ทารก ทิฐิ ทิพากร ทิวากร ทีป ทีปังกร

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น
 คำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ