คำในภาษาไทย

ทุจริต

คำบาลีทุจฺจริต

คำสันสกฤตทุสฺ+จริต

ความหมายประพฤติชั่ว

อ่านว่า /ทุด-จะ-หฺริด/

พจนานุกรมไทย ทุจริต หมายถึง:

  1. [ทุดจะหฺริด] น. ความประพฤติชั่ว, ถ้าเป็นความประพฤติชั่วทางกาย เรียกว่า กายทุจริต, ถ้าเป็นความประพฤติชั่วทางวาจา เรียกว่า วจีทุจริต, ถ้าเป็นความประพฤติชั่วทางใจ เรียกว่า มโนทุจริต. ก. โกง เช่น ทุจริตในการสอบ, คดโกง, ฉ้อโกง, เช่น ทุจริตต่อหน้าที่. ว. ไม่ซื่อตรง เช่น คนทุจริต. (ป. ทุจฺจริต).

 ภาพประกอบ


 คำบาลีและสันสกฤตที่คล้ายกัน

ทรพิษ ทรยุค ทรหน ทรัพย์ ทวาร ทายก ทารก ทิฐิ ทิพากร ทิวากร ทีป ทีปังกร

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น
 คำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ